Twintigers stapelen schulden op
Steeds meer mensen tussen 20 en 35 jaar stapelen kleine schulden op, niet zelden tot een put van 25.000 euro. En dan loopt het mis. Daardoor moeten de laatste tijd erg vaak deurwaarders bij jongeren over de vloer komen.
Een nieuwe laptop, een tweede auto, een niet-betaalde boete en een derde citytrip... Niet zelden stapelen de kosten voor twintigers en jonge dertigers zich zodanig op dat de schuldenberg hen boven het hoofd groeit. Hans Bonte, OCMW-voorzitter in Vilvoorde (sp.a), ziet ze steeds vaker: jonge, werkende gezinnen met financiële problemen. Hij spreekt over mensen die verzeild raken in een samenloop van omstandigheden.
"Ze nemen zonder veel moeite zware financiële engagementen op, maar kunnen die niet terugbetalen", zegt Bonte. "Omdat ze nog niet veel werkzekerheid hebben, omdat relaties sneller op de klippen lopen, of omdat ze ziek worden. En dan komen ze hier aankloppen, vaak nadat de problemen al even aanslepen, met een schuldenberg die gemakkelijk 15.000 tot 25.000 euro bedraagt. Dat de spontane familiale solidariteit erodeert, speelt ook mee."
Volgens Bonte komen de jonge schuldenaars uit alle lagen van de bevolking. "Het is onmiskenbaar zo dat ook de modale inkomens tegen hun financiële limieten leven."
"Ik zie regelmatig dossiers waarbij jonge mensen meer dan behoorlijk verdienen, en ik vraag me af hoe ze zo snel in de schulden belanden", bevestigt Ivo Goeyens, voorzitter van de Nationale Kamer van Deurwaarders. Hij geeft toe dat ze steeds vaker bij jongeren over de vloer komen. Typisch bij twintigers en jonge dertigers: de opstapeling van kleine schulden: een boete van de NMBS, een lening voor de tweede wagen of de onbetaalde zorgverzekering. Kleine bedragen die heel snel oplopen.
Jonge mensen kopen veel, daarover zijn experts het eens. Wil je als hoogopgeleide een beetje meetellen, dan heb je vaak een auto nodig, een laptop en de nieuwste smartphone. Bonte: "Het is een maatschappelijke norm die jonge mensen op kosten jaagt, en voor de stomste dingen eerst. Ik ken jonge gezinnen die leningen aangaan om hun skivakantie te kunnen betalen. Tegelijk is er een ongelooflijk gebrek aan kennis, en dus ook een grote nood aan vorming en inzicht over hoe we met geld moeten omgaan."
Ook Goeyens kan zich verbazen over de lichtzinnigheid waarmee jonge mensen kredieten openen. De drang om te kunnen meedoen aan de consumptiemaatschappij is heel sterk bij hen. "Je ziet toch zelden een twintiger met een ouderwetse gsm en computer? Het gaat ook erg makkelijk. Wil je een nieuwe flatscreen op afbetaling? Neem een loonbriefje mee, verzwijg je andere kredieten en je krijgt alles. Tot de machine vastloopt. Sommigen overschrijden de pijngrens al zodra ze terugvallen op 80 procent van hun inkomen."
"Jonge mensen worden echt in die consumptiemaatschappij geworpen, de generaties voor hen zijn toch wat voorzichtiger. Die vinden het niet zo vanzelfsprekend om alles te hebben en worden evenmin zot gemaakt met elk jaar drie reizen en een nieuwe gsm."