Direct naar artikelinhoud

'Mensen moeten wat meer fuck leren zeggen'

Blij zijn met wat er is. Het klinkt zo simpel, maar hoe vaak slagen we erin? De Nederlandse huis-, tuin- en keukenfilosofe Sjoukje van de Kolk (49) bundelt in Versimpel je leven tips om gelukkiger door het leven te gaan. Want: 'Positief denken helpt niet.'

Het boek is een handleiding met concrete tips voor gezin en opvoeding, huis, relaties, liefde, werk en jezelf. "Het ultieme handboek voor de versimpeling van het leven", zegt Van de Kolk. Vijf jaar geleden begon ze een website, simplifylife.nl. "Ik had het druk, zoals zoveel mensen. Vier kinderen, een baan, een partner, een sociaal leven. Ik scheurde voortdurend lijstjes uit tijdschriften: tien manieren om het huis aan de kant te houden, tips voor een betere opvoeding. Tot ik besefte: misschien hebben anderen hier ook iets aan." Dus kwam er een website, met een nieuwsbrief. En nu een boek.

Je leven versimpelen: klinkt simpel, maar hoe begin je eraan?

"De essentie ligt vervat in vier principes: beperk je tot wat belangrijk is, leer leven met je tekorten en laat het streven los naar meer en beter leven. Geef tot slot aandacht aan wat er is en verbind jezelf daarmee."

Klinkt als onthaasten.

"Ik heb dat altijd een vreemd begrip gevonden. Moet je dan ineens alles langzamer gaan doen? Daar krijg je volgens mij alleen maar stress van. Hetzelfde met positief denken: 'Als je wil, kan je het'. Ik geloof daar niet in. Je kan je gedachten niet sturen. Gedachten zijn er gewoon, leer ermee omgaan."

Tevreden zijn met minder: moeten we allemaal gaan 'consuminderen'?

"Dat kan, maar het hoeft niet. Consuminderen heeft zo'n strenge bijklank, dat je sober moet zijn en niet mag genieten. Dat is niet de bedoeling. Je kan best genieten, maar probeer het zonder verwachtingen. De hele dag worden wij met beelden geconfronteerd over hoe ons interieur er moet uitzien, wat je aan moet. Die beelden nestelen zich zo hard in ons hoofd dat we denken dat het het zo moet. Mensen moeten fuck leren zeggen tegen verwachtingen en opgelegde eisen."

Het kan toch net uitdagend zijn om de lat hoger te leggen? Alleen zo kunnen we boven onszelf uitstijgen, of het minstens voor onszelf interessant houden.

"Als je intrinsiek die motivatie hebt, is dat oké. Maar er zijn zoveel dingen vandaag die moeten. Dingen die ons van buitenaf worden opgelegd in plaats van dat ze van onszelf komen. De uitdaging hoeft niet te liggen in alsmaar meer, sneller, hoger. Je kan dingen ook met meer aandacht doen. Zodat je wat je doet ook goed doet."

Leidt versimpeling niet tot vervlakking? Tot een leven zonder pieken of dalen?

"Juist integendeel. Als je je beperkt tot de belangrijkste dingen, is er ruimte om dieper bezig te zijn. Mijn idee van versimpeling is gebaseerd op relativering. We zijn geneigd om ons werk en alles waar we mee bezig zijn, belangrijk te vinden. Maar het enige wat telt, is verbondenheid. De rest is ruis, gebakken lucht."

U studeerde onlangs af als filosoof aan de Universiteit Utrecht. En u had al een druk leven. U maakt het uzelf niet bepaald simpel.

"Toch wel: door mijn leven te versimpelen kwam er tijd vrij voor die studie! (hilariteit). Bovendien heeft het me veel inspiratie gebracht voor dit project. Ik hoor mensen zeggen dat ze veel mindfulness terugvinden in wat ik schrijf. Dat klopt, in die zin dat ik stel dat je aandacht moet hebben voor het hier en het nu, en dat je je daarmee moet verbinden. Maar er is zoveel meer: we moeten ook keuzes maken en leren leven met tekorten. Of beter: de gepercipieerde tekorten van ons opgelegde 'streefleven'."