In één jaar van loser tot Rode Duivel
Meest opvallende naam in de selectie van de Rode Duivels voor de interland van woensdag tegen Ivoorkust is Anthony Vanden Borre (26). Marc Wilmots beloont de rechtsback van Anderlecht daarmee voor één van de meest opmerkelijke comebacks uit de Belgische voetbalgeschiedenis.
11-11-11 hoeft voor Vanden Borre niet langer een fetisjcijfer te zijn. De datum waarop hij zijn 23ste en laatste interland speelde, België-Roemenië op 11 november 2011, wordt komende woensdag immers uitgewist. "Hij is goed op dreef bij Anderlecht en ik wil zien hoe hij het doet op de rechterflank", gaf bondscoach Wilmots als uitleg.
"Anthony heeft een moeilijke periode achter de rug, maar knokte zich terug. Ik ben vooral benieuwd of hij mee voor een goed evenwicht in de ploeg kan zorgen en de organisatie kan behouden. We staan op defensief vlak immers stabiel, getuige het feit dat we maar vier tegengoals pakten in de voorbije WK-kwalificatiecampagne. Ik wil geen rechtsback die voortdurend mee naar voor trekt en een halve spits is, ik wil een rechtsback die een echte verdediger is."
Te offensief?
Nochtans is net zijn offensieve drang een grote kwaliteit van Vanden Borre, maar dat zal hem na het goede nieuws wel eventjes kunnen gestolen worden. "Ik ben heel tevreden", reageerde VDB. "Dit is een nieuwe stap vooruit. Maar ook al ben ik heel blij met deze selectie, ik blijf er rustig onder. Opnieuw Rode Duivel worden was een objectief en dat objectief is nu voor de helft bereikt." Voor de helft, die andere helft wordt vervuld als hij ook effectief speelt. Dat is slechts een kwestie van aftellen, want Wilmots gaf al aan dat hij minstens één helft in actie zal komen.
Niets minder dan een overwinning op zichzelf, want Vanden Borre was één jaar geleden letterlijk voetballer af toen hij bij Anderlechtmanager Herman Van Holsbeeck een nieuwe kans kwam vragen. "Anthony wist niet goed hoe hij zich moest gedragen", vertelde Van Holsbeeck daarover. "Hij geneerde zich zelfs een beetje. Hij had getest bij West Ham en was tot de pijnlijke vaststelling gekomen dat hij eigenlijk geen voetballer meer was. Anthony klonk radeloos. Hij wilde snel een oplossing vinden, anders was zijn carrière afgelopen. 'Zonder voetbal ben ik niets, ik vraag een laatste kans.'"
Niets cadeau
Die kwam er ook, al kreeg hij niets cadeau. "Het was moeilijk om opnieuw van nul te beginnen", geeft Vanden Borre toe. "Van de beloften heb ik me opgewerkt tot de A-kern, vervolgens een plaats in de wedstrijdkern afgedwongen en ten slotte een basisplaats. Dat alles heb ik te danken aan hard werken. Ik denk niet dat ik me ooit heb laten gaan. Ik neem deze selectie zeker niet als vanzelfsprekend, net zomin als het een garantie is om mee te gaan naar het WK. Ik herhaal: het is een stap vooruit en daarna zien we wel. Ik trek nu naar de Rode Duivels met dezelfde winnaarsmentaliteit als die waarmee ik de voorbije moeilijke periode heb afgesloten. Ik ga er om hard te werken. Simpel, eigenlijk."
Wel Vanden Borre, geen Meunier en Gillet dus. Maar dat wil volgens Wilmots niets zeggen met het oog op de definitieve WK-selectie. "Vorige keer (in de oefeninterlands tegen Colombia en Japan, red.) koos ik voor Meunier, nu wil ik gewoon eens Vanden Borre als rechtsachter uitproberen", verklaarde Wilmots. "Wat Gillet betreft: we kennen hem goed, hij heeft ons nog nooit ontgoocheld. Maar ik heb voor acht pure verdedigers gekozen, en dan speelt het natuurlijk niet in zijn voordeel dat hij tegenwoordig bij Anderlecht op het middenveld speelt. Vergeet niet dat ook Laurent Ciman als rechtsachter uit de voeten kan. En Toby Alderweireld heeft er tot nu toe heel goed gepresteerd. De concurrentie op die positie en centraal achterin is heel groot. Er kan en zal nog heel wat veranderen tussen nu en mei wanneer we de WK-voorbereiding aanvatten."