Direct naar artikelinhoud

'Wij houden evenveel van Jay-Z, Joni Mitchell of gospel als van Slayer'

Tu Fawnings debuut Hearts on Hold weerspiegelde prachtig de eclectische smaak van koppel Corrina Repp en Joe Haege. En alsof dat niet genoeg was, mocht ook de rest van de band hun muzikale bagage op tafel leggen voor opvolger A Monument.

Terwijl Hearts on Hold iets cabaretesk had, klinkt A Monument zediger. Niet dat ze het aantal schakels in hun muzikale ketting hebben verminderd, maar je hoort dat ze deze keer meer zijn gaan nadenken over songstructuren, in tegenstelling tot hun op dat vlak wat losbollige debuut. Iets wat volgens zangeres Corrina Repp alles te maken heeft met het feit dat ze deze plaat als echte band hebben geschreven. "Joe en ik schreven de lyrics en de structuren van de eerste plaat met ons tweetjes uit, en vervolgens mocht de rest hun stukje komen inspelen. Dan ging Joe dan weer aan het werk om de verschillende opnames tot een supersonisch patchwork te kneden. Maar op deze plaat treden we echt als band naar voor. Na vijf jaar toeren merkten we dat de rest ook heel erg toegewijd is aan Tu Fawning en leek het ons niet meer dan eerlijk om ze bij het schrijfproces te betrekken. Bovendien speel je beter wanneer er ook iets van jezelf in de muziek zit."

Je hoort enerzijds kalmerende, spirituele soundscapes en anderzijds verbrijzelende woeste gitaren. Zit daar het contrast tussen jou als singer-songwriter en Joe als punker?

Repp: "Absoluut, hoewel ik mezelf niet meer zo als zedige singer-songwriter zie. Maar ik denk dat dat verschil er meer is in het echte leven dan in de studio. Wanneer we bij het opnemen aanvoelen dat een song best wat meer smerige gitaren kan gebruiken, staat dat besef boven onze persoonlijke smaak. Het Grote Geheel staat altijd voorop."

Zie je Tu Fawning als een vehikel voor wat je niet in je solowerk kwijt kan?

"Nee, hoewel onze muziek wel met opzet haaks staat op mijn soloplaten. Het is gewoon fijner toeven in de vrije wereld van Tu Fawning. Bovendien heb ik even genoeg van mijn solostuff - hoewel mijn platenfirma me nogal achter de veren zit. Voorlopig is Tu Fawning zo leuk dat ik even alleen dit wil doen."

Jullie missie is zoeken naar nieuwe geluiden. Maar is dat niet onmogelijk in een wereld waar dagelijks duizenden platen uitkomen?

"Dat hangt er van af. Als je pure popmuziek wil maken, zit je met een beperkt spectrum. Maar omdat onze smaak gaat van gospel en Slayer tot Jay-Z en Joni Mitchell, heb ik wel het gevoel dat er nog veel te ontdekken valt. Kijk naar Liars, die aan de slag gaan met opnames van rare geluiden, zoals een fles die kapotgeslagen wordt op een discobal. Of hoe ze belachelijk dronken worden op echte aardappelmoonshine om daarna de studio in te duiken. Dat soort bands probeert heel erg uniek te zijn, en wat mij betreft slagen ze daar ook in. Het is zo dat je maar een beperkt aantal noten hebt die je maar in zoveel structuren kunt dwingen, maar hoe je ze speelt: daar zit nog een universum aan te ontdekken mogelijkheden.

Jullie staan erom bekend een uitgesproken eclectische smaak te hebben. Op jullie Facebookpagina zie je zowel clips van Beyoncé verschijnen als opnames van de plaat Street Musicians of Yogjakarta van het songhunter-label Mississippi Records.

"Ik ben gek van Mississippi Records. Want we zitten hier nu wel te praten over of er in de toekomst nog wel ruimte is om ongehoorde muziek te ontdekken, maar op dat soort labels kom je zulke muziek tegen die zestig jaar geleden werd opgenomen. Zo heb ik onlangs Abner Jay ontdekt, een oude bluesman zonder tanden die uit pure armoede Amerika rondtrok met een soort aanhangwagen die hij als podium gebruikte. Ik heb niks tegen Lady Gaga of Kings of Leon - ik ben zelfs fan - maar een verhaal als dat van Abner Jay inspireert me. Leven voor muziek, daar draait het om.

"Maar ik wil er ook in alle nuchterheid bijzeggen dat grote bands als Kings Of Leon met heel wat verwachtingen te kampen hebben en dat ze daardoor allicht wat van hun creatieve vrijheid verliezen. Dat is een probleem waar wij geen last van hebben. Dus wees een schat en schrijf niet al te positief over ons, zodat we nog even in alle obscuriteit helemaal onze eigen weg kunnen gaan. (lacht)"

Tu Fawning speelt op 2 juni in de Botanique in Brussel.