Wilde weldoener heeft afgedaan
Samu Social, de Brusselse daklozenorganisatie, doet een dringende oproep voor dekens en voedsel. Maar er is ook, en zeker niet minder luid, een roep om meer structurele steun.
Ongecoördineerde hulpacties zijn niet meer van deze tijd, zeggen hulporganisaties. Maar wat kan je dan wel doen, als je als particulier niet zomaar bij de pakken wil gaan neerzitten? Wat zijn de noden?
“Dekens, dekens, dekens!”, klinkt het ferm bij Samu Social, de Brusselse daklozenorganisatie die deze week uitvoerig in het nieuws kwam door haar poorten open te zetten voor de dakloze, verkleumde asielzoekers die uit het Noordstation gejaagd werden. “Dekens, dat is wat we nu het best kunnen gebruiken.” Hun kelder zit duidelijk niet zo vol als die van Huize Triest in Gent. Samu Social vangt al jaren Brusselse daklozen op, maar sinds midden deze week kwamen daar in samenwerking met Fedasil plots nog eens 80 extra asielzoekers bij, die te slapen worden gelegd in een oude politiekazerne in Elsene. “Maar we verwachten dat dat cijfer snel zal stijgen tot 200, later zelfs tot 400.” De kazerne werd donderdag al opengesteld, hoewel de verwarming voorlopig nog niet functioneert. “Het is in elk geval beter dan dat ze de nacht op straat doorbrengen. Maar dan hebben we wel dekens nodig”, aldus Christophe Thielens van Samu Social. “Ook voedsel is welkom, omdat we proberen de mensen een zo volwaardig mogelijke maaltijd mee te geven. We kunnen het gebruiken, zet maar af aan onze burelen!”
Bij de Vzw Daklozenhulp Antwerpen (Dakant) vinden ze dat vooral dat redelijkheid moet primeren. “Ik snap wel dat ze in Gent sommige dingen weigeren, wij doen dat soms ook”, zegt Marijke Moens, die de boel coördineert. “Hele vuilzakken met ongewassen kleding, die maken direct retour.” Voedsel of netjes gewassen en gestreken kleding aanvaarden ze wel. “Wij proberen met onze mensen ook structurele projecten op te zetten, opleidingen te bieden, en hen weer in de maatschappij te integreren. Maar als er iemand binnenkomt met scheurende honger, dan moet je niet proberen die eerst op een opleiding te zetten, dan moet je die eerst eten geven. Of een bed, of een bad. Die basisnoden moeten we blijven vervullen. Het is vaak ook een eerste ingang bij de mensen, daarna kunnen we ze specifieker helpen.”
“Financiële giften zijn misschien niet zo sexy, maar ze helpen ons wel vooruit”, geeft men bij Samu Social toe. Ook de andere organisaties onderstrepen de nood aan structuur en budget. “Het is beter om niet zomaar matrassen of dekens te sturen bij aardbevingen of overstromingen”, reageert Johanna Vanraes van Caritas, dat ook bij buitenlandse rampen uitrukt. “Met giften kunnen we beter de bestaande noden lenigen.”
Groenten voor de soep
Het is een weerkerend geluid. De straat op trekken om als wilde weldoener centen of kleren uit te strooien, wordt niet toegejuicht door de hulporganisaties. “Ik snap dat mensen er een enorme voldoening uithalen om iemand persoonlijk op straat eten of kleren te geven, maar het is niet de beste oplossing”, gaat Vanraes verder. “Het is belangrijk dat iemand in nood adequaat begeleid wordt. Je moet ook erg opletten dat je iemands waardigheid niet aantast. Dat hij niet afhankelijk blijft. Daarom is het beter om, als je iets wil doen, gewoon in je stad of gemeente te kijken welke organisaties bezig zijn met armoedebestrijding. Dat kan ook echt heel kleinschalig zijn. Misschien kan je ergens soep mee gaan uitdelen, bijvoorbeeld. Of groenten kopen voor die soep.”
Wie een meer verregaand engagement wil aangaan, kan ook onder meer terecht bij Vluchtelingenwerk Vlaanderen, dat voor zichzelf en de partnerorganisaties steeds op zoek zijn naar mensen met goede wil en een groot hart. “Je kan bij ons op verschillende manieren helpen”, legt Els Keytsman van Vluchtelingenwerk Vlaanderen uit. “Op ons soeppunt soep uitdelen, maar evengoed door een minderjarige asielzoeker onder de vleugels te nemen, als voogd. Wij maken ook gebruik van een aantal huizen die we huren om vluchtelingen in onder te brengen. Het is erg moeilijk op de huurmarkt nu, dus als mensen een studio of appartement aan ons willen verhuren, is dat ook altijd welkom. Maar dat is natuurlijk een veel groter soort engagement”, aldus Keytsman. “Ons aanbod voor vrijwilligers loopt zo uit elkaar, dat er voor iedereen wel wat is. We zijn blij met elk engagement, hoe groot of klein ook.”