Peter Boeckx (The Sky is the Limit) portretteert deze keer Vlaamse artiesten. Onder anderen Johan Stollz, Pat Krimson en Loredana, Lindsay en Jo Vally zijn van de partij. Maar vooral Steve Tielens (45) en ‘zijn’ Monique Larminier (73) stelen de show. “Ik ben een van de weinige artiesten die zich kon opwerken in de showbizz zonder hulp van Tien om te Zien. Een teken dat mensen iets in mij zien”, zegt Steve. Hij trekt al tien jaar op met Monique. “Wij weten haast alles van elkaar”, zegt ze. “Logisch, want ik breng hem naar 190 optredens per jaar. Vaak zitten we aan de kust, zoals in Het Witte Paard in Blankenberge.”

Hebben jullie lang moeten nadenken over jullie deelname aan het tv-programma?

Steve Tielens: De deal met Peter Boeckx was snel rond. Het klikte meteen. What you see is what you get. Ik kan niet faken. Ik denk dat Peter dat apprecieerde. Hij is ook zwart-wit in wat hij wil. Voor mij is hij na onze samenwerking de god van Vier. Of er bepaalde afspraken zijn gemaakt? Steve in bad zal je zien. In bed niet (lacht).

Monique Larminier: Steve is de zoon die ik nooit heb gehad. Ik ben ‘zijn’ aanhangsel. Zie je hem, dan zie je mij ook. Daarom doe ik mee.

Steve: Dit is onbetaalbare reclame. Ik deed in 2015 mee aan Komen Eten en nog wekelijks spreken mensen me daarover aan. Ik denk dat de impact nu groter gaat zijn. Deze reeks gaat tenslotte over mijn leven en mijn vak.

Was zingen een late roeping?

Steve: Ik was vroeger – in alle bescheidenheid – een goede dj. Ik presenteerde ook evenementen zoals Boom Zingt. Ik zweepte de massa op en zong al eens iets. Zo was de brug naar een zangcarrière snel gemaakt. Ik waagde in 2000 mijn kans in de Soundmixshow, de editie waarin ook Wim Soutaer en Sonny O’Brien zaten. Het waren mijn eerste stappen in de muziekwereld. Sindsdien heb ik me met vallen en opstaan opgewerkt.

Het entertainen zat er dus altijd al in?

Steve: Sinds mijn kindertijd al. In de ‘graaibakken’ van de C&A nam ik een pruik en daarmee deed ik een sketch. Op de bus was het feest als ik met mijn radiootje opstapte. En zelf in het ziekenhuis waar mijn moeder werkte, plezierde ik de mensen. Mensen gelukkig maken en gelukkig zien, daar doe ik het voor. Zelfs mijn tante zaliger zei ooit dat “onze Steve het zou maken in de showbizz”.

De kijker zal jullie geregeld in pittige discussies zien.

Steve: Mensen gaan misschien denken dat ik Monique afblaf, maar dit is gewoon onze stijl van omgaan. Wij plagen elkaar vaak, ook zonder camera’s.

Monique: Wij komen goed overeen, hoor. In elk huishouden zijn er wel eens woorden, maar echt ruzie maken wij nooit. Ach, ik kan ook veel verdragen van Steve. Hij mag vragen wat hij wil, maar als het mij niet aanstaat, dan zeg ik het wel.

Wat doe je allemaal voor Steve?

Monique: Ik sta achter de fanstand, breng hem naar optredens, verzorg zijn kleding... Als hij ’s avonds met iets bezig is en Steve heeft plots goesting in frietjes, rij ik naar de frituur. Wij wonen dicht bij elkaar.

Wat is het raarste dat je voor hem doet?

Monique: Raar is niet het juiste woord, maar na een optreden smeer ik zijn rug in met eau de cologne met citroensap. Voor de ‘friste’. Dat koelt af en dan kan hij een ander hemd aandoen.

Hoe is jullie samenwerking tot stand gekomen?

Monique: Ik had destijds een winkel in auto-onderdelen in Terhagen. Ik kende zijn moeder en wist dat hij iemand was die onder de kerktoren zong. Bij een show van Luc Caals raakten we aan de praat en vertelde Steve dat hij iemand zocht om in te staan voor zijn merchandising en als chauffeur. Ik had tijd zat. De deal was snel rond.

Steve: Sinds Monique voor mij werkt, is haar gezondheid veel beter. Ze is 20 kg lichter en heeft geen suiker of cholesterolproblemen meer. Het is een fulltime bezigheid, maar ik zie dat ze gelukkig is.

Wat was het voorlopige hoogtepunt in jouw carrière?

Steve: Vorig jaar haalde ik mijn eerste nummer 1-hit in de Ultratop met ’t Is weer Couckenbak. Een gimmick die ongelooflijk aansloeg. Ook heel onnozel hoe dat ontstaan is. Ik zag in het nieuws een item over Marc Coucke, die weer zoveel rijker was geworden. Waarop ik zei: ’t is weer koekenbak. Zo ontstond die single. Door dat succes beleefde ik mijn drukste jaar in mijn carrière. Maar ik verwacht dat The Show Must Go On ook veel in beweging gaat zetten.

Een slimme artiest zou tegelijkertijd ook een single uitbrengen, Steve.

Steve: Ga ik doen! Al ben ik – denk ik – de enige. Ik heb er lang over gezwegen, om de collega’s niet op ideeën te brengen. De single heet ook The Show Must Go On en is een emotionele ingetogen rockballade. Een zeer atypisch Steve Tielens-nummer, omdat het in de lijn van het programma ligt. Zo zing ik ‘het leven van een artiest is niet altijd zonneschijn, je moet er ook staan in dagen van verdriet en pijn’. Een waarheid als een koe.

INFO

The Show Must Go On, dinsdag om 20.35u op Vier

In maart 2013 stopte de samenwerking tussen het duo abrupt na een dispuut over het Rupelfestival. De frustraties liepen de volgende maanden hoog op. Op 12 juni 2013 sprak C. in dronken toestand op het antwoordapparaat van Tielens in dat hij de zanger zou afmaken. Twee maanden later filmde de beklaagde een optreden van de zanger in het casino van Blankenberge. “Hij beweerde dat Tielens dronken was en probeerde hem via YouTube te vernederen en belachelijk te maken”, zei de procureur.

Door een klacht van Tielens bij de onderzoeksrechter moest C. zich donderdag voor de strafrechter verantwoorden. Het slachtoffer en zijn advocaat waren echter niet aanwezig. “Dat komt omdat we intussen opnieuw samenwerken. Alle processen over en weer zijn stilgelegd. Op 18 december treedt hij terug op in het Witte Paard in Blankenberge”, vertelde C. op de zitting.

“Zot en naïef”

Dirk C. pleegde naar eigen zeggen de feiten omdat Tielens hem ten onrechte van gesjoemel had beschuldigd. “Steve is een supermens, maar hij is zot en naïef. Dat is tegelijk zijn sterkte, zoals bij Eddy Wally.”

Op 8 december wordt de zaak voortgezet. De beklaagde moet aantonen dat de plooien inderdaad zijn gladgestreken.

Steve Tielens dook de afgelopen dagen op in de media door zijn opvallende verschijning in het nieuwe VIER-programma ‘The Show Must Go On’, waarin schlagerzangers worden gevolgd in het dagelijkse leven. De manier waarop hij omging met zijn ‘assistente’ Monique, werd serieus op de korrel genomen op sociale media.

Paul Quirynen, de advocaat van Tielens, bevestigt de beide partijen zich intussen verzoend hebben. “Steve Tielens stelt zich bijgevolg niet langer burgerlijke partij in deze zaak. Uiteraard belet dit niet dat de procureur tot vervolging overgaat op basis van de klacht van mijn cliënt”, aldus Paul Quirynen.

De schlagerzanger draaft momenteel op in het VIER-programma 'The Show Must Go On'. U kent hem misschien van het onderstaande fragment: