De rechte lijn van Luc Beaucourt

Luc Beaucourt afficheert zichzelf graag als een rots in de branding. Altijd recht door zee. 24 uur op 24 uur beschikbaar. Nooit of te nimmer van zijn lijn af te brengen. Honderd kilo's onversneden standvastigheid. Zelfvertrouwen te koop ook. De vleesgeworden antipoliticus: nooit schipperend, maar ondernemend, zwoegend, opererend, alleswetend. Twijfel? Beaucourt kent het woord niet eens.

Schotel de man een onderwerp voor en de man heeft er een mening over. Snel, zoals het een urgentie-arts past. Duidelijk ook, compromisloos, zerotolerant. Beaucourt beperkt zich daarbij niet tot zijn eigen professionele achtertuin. Het moest niet per se over verkeersveiligheid gaan. Ook over migratie, het Vlaams Belang of veiligheid in het algemeen wilde de dokter altijd wel iets kwijt. Zo gaat dat met iemand die zin heeft om de handen uit de mouwen te steken. Want het kon natuurlijk beter. Veel beter. Harder ook: de dokter is een man van de harde lijn.

Niet noodzakelijk van de rechte lijn, zou een kniesoor nu kunnen opwerpen, een korte blik op 's mans politieke palmares werpend. Maar daarmee doet men Luc Beaucourt onrecht aan.

Het lijkt ondertussen al een ver verleden, maar in de aanloop naar de verkiezingen van 1999 bekeerde Beaucourt zich tot de Vlaamse christendemocratie. Hij had een paar goede gesprekken gehad met toenmalig partijvoorzitter Marc Van Peel. "Ik verklaar mij bereid in de politiek te stappen en daarbij is de CVP mijn uitverkoren partner", verklaarde hij enkele maanden voor de verkiezingen. Dat was een logische keuze: "Katholieke opvoeding, scoutsverleden, Jean-Luc Dehaene nog meegemaakt als verbondsleider." Dat kon, met andere woorden, niet fout gaan.

Tot Luc Beaucourt zich in de loop van 2002 plots bekeerde tot de NCD, de splintergroep die zich afscheidde van de CVP. Hij had een paar goede gesprekken gehad met stichter-fondateur Johan Van Hecke. Moest dus wel mee vertrekken uit de CVP. Die partij had hem trouwens ook nooit in een parlement kunnen loodsen. Nee, dan liever een nieuw project.

Toen trok Van Hecke in het najaar van 2002 met zijn minipartijtje naar de VLD en voelde ook Luc Beaucourt iets kriebelen. Hij had een paar goede gesprekken met Guy Verhofstadt. Die vroeg hem om op de lijst te gaan staan, en dat deed hij. "Omdat ik op de plek wilde zijn waar de actie is. De oppositie ligt mij niet." Vanzelfsprekend toch?

Toch leek de dokter in de aanloop naar de verkiezingen van 2004 weer op een weer te zitten. Het Vlaams Belang leek wat te trekken. Beaucourt leek weer een paar goede gesprekken te hebben gehad. Gerolf Annemans? "Vrij correcte kerel." Frank Vanhecke? "Zeer beminnelijk man." Overlopen wilde hij nog niet meteen - hij was tenslotte pas gearriveerd in het liberalisme - maar helemaal uitsluiten deed Beaucourt het toch ook weer niet. "Als ik morgen zou overlopen naar het Vlaams Belang, zou ik er meteen voor zorgen dat té scherpe standpunten nog meer verwacht worden." Maar, opmerkelijk, Luc Beaucourt bleef bij de liberalen.

Tot hij gisteren plots bij de Lijst Dedecker binnensnelde. De Hogepriester van de Verkeersveiligheid kiest nu voor de Profeet van het Gaspedaal. Ongetwijfeld na een paar goede gesprekken. Ook dat past in een logica, al ziet niet iedereen die nu al helemaal. Allicht zit zijn snelheidsovertreding van vorige week er voor iets tussen: past perfect in het LDD-profiel.

Soms lijkt het erop dat de dokter aan het zigzaggen is, dat hij met zijn parcours door de Wetstraat stilaan alle politieke verkeersregels aan zijn laars heeft gelapt. Maar de waarheid is anders. Altijd volgde de dokter een helder principe. Gekregen van de voormalige gouverneur van Antwerpen, de liberaal Camille Paulus: "Ga bij de partij die je het meest kan beloven." Zeg niet dat de dokter de afgelopen jaren tegen dat principe gezondigd heeft. En zeg niet dat hij daarbij niet deftig in het zak is gezet. Een ministerpost was hem nooit gegund.

Een beetje zoals zijn nieuwe Messias, de grote Jean-Marie. De weg van de dokter lijkt bochtig. Maar eigenlijk ging hij recht op zijn doel af. Luc Beaucourt is eindelijk thuisgekomen. Hopelijk krijgt hij nu zijn postje. En houdt hij dan zijn mond.

Altijd volgde dokter Beaucourt een helder principe. Gekregen van de voormalige gouverneur van Antwerpen, de liberaal Camille Paulus: 'Ga bij de partij die je het meest kan beloven'