Op zoek naar perfectie

Ik eis geen perfectie in mijn leven, behalve voor mijn geroosterd brood. Best wel veel stress, zo vroeg in de ochtend. Eigenlijk begin ik er beter al helemaal niet aan." Sarah Vandeursen is niet zo'n fan van ontbijt. Enkel in het weekend dat dochter Marilou (4) er is, gaan ze uitgebreid naar de bakker. Alleen ontbijten vindt Sarah maar vreemd, zelfs een beetje triest. Dan biedt enkel een heerlijk geroosterde boterham soelaas, maar daar kruipt toch zoveel werk in. "Op welke stand zet je het toestel? Zeker op twee, want het is vree ambetant als het brood niet krokant genoeg is. Maar zet je het te hoog, verbrandt ie. En er de geblakerde stukken afschrapen, is ook zo'n karwei." Plots klinkt een luide 'ping' en schiet haar toast de lucht in. "Bijna perfect", glundert ze. "Al had hij niet zo moeten kronkelen. Ga ik er met harde boter overheen, kraakt die in stukken en is het ook om zeep. Ach, het is niet simpel. Ben ik even blij dat jullie hier zijn, alleen had ik dit niet aangekund."

Sarah bijt smakelijk in haar geroosterde boterham. "Je gaat me toch niet fotograferen met m'n mond vol?", grapt ze. "Wacht even. Hop, vingers in de neus en een dubbele kin. Neem nu die foto maar." Zelfs bij het ontbijt neemt Sarah zichzelf niet te serieus. "Volgens mij heb ik geen ochtendhumeur, maar ik zou het niet weten. Ik praat niet zoveel tegen mezelf. Trouwens, kunnen we de tafel niet nog wat opleuken?"

Sarah loopt haar stoel af en grijpt het eerste absurde wat ze tegenkomt. Een fles Martini en oude jenever. En opeens daagt dan een idee. "In zo'n kajuit van truckers hebben ze toch van die speciale doorloop-broodroosters? Waar je boterham op een lopende band langs beide kanten grilt. Als ik nu eens zo'n hele kajuit koop? Kan in de tuin, heb ik meteen een leuke plek om te ontbijten."

.