Het is nog altijd gitzwarte ellende in Pepinster en omgeving, drie weken na de overstromingsramp. Sommige overlevers krijgen eindelijk enige hulp, maar voor Cynthia en Marcel, allebei 46, is er nog geen oplossing. Sinds de ramp leven ze in tentjes op de spoorwegberm, vlak bij het station van Pepinster. [naar artikel]
Het is nog altijd gitzwarte ellende in Pepinster en omgeving, drie weken na de overstromingsramp. Sommige overlevers krijgen eindelijk enige hulp, maar voor Cynthia en Marcel, allebei 46, is er nog geen oplossing. Sinds de ramp leven ze in tentjes op de spoorwegberm, vlak bij het station van Pepinster. “We staan bovenaan de lijst voor een noodverblijf. Zeggen ze.” [naar artikel]
Het koppel dat sinds de overstromingsramp in Pepinster in een tent leefde op de spoorwegberm, en helemaal aan zijn lot werd overgelaten, heeft eindelijk een onderkomen. Niet het Rode Kruis of het OCMW, maar de kleine vzw Brothers of Solidarity heeft een hotelkamer gereserveerd voor hen, waar ze al zeker tot 17 augustus kunnen verblijven. [naar artikel]
Het dreigde weer te gebeuren. De Vesder bereikte maandagavond na enkele stevige buien de pre-alarmfase en nog werd er neerslag verwacht. Pepinster, Trooz, Chaudfontaine en andere fragiele dorpen in de vallei dreigden opnieuw te overstromen. Maar veel regen viel gelukkig niet meer. In de rivieren liep weliswaar meer dan genoeg water, maar uit de oevers treden gebeurde niet. “Al een geluk”, zegt inwoonster Marie-Jeanne (72). “Een tweede overstroming zou ik hier niet overleven.” [naar artikel]
Het koppel dat sinds de overstromingsramp in Pepinster in een tent leefde op de spoorwegberm, en helemaal aan zijn lot werd overgelaten, heeft eindelijk een onderkomen. Niet het Rode Kruis of het OCMW, maar de kleine vzw Brothers of Solidarity heeft een hotelkamer gereserveerd voor hen, waar ze al zeker tot 17 augustus kunnen verblijven. [naar artikel]
Christiane Mathonet Sluse woon al heel haar leven in Pepinster, maar het is onduidelijk of haar huis na de overstroming zal mogen blijven staan. Dat is niet haar grootste zorg. ‘Mijn moeder werd meegesleurd door de golven. Het is wachten tot ze haar vinden’, zegt ze. ‘We moeten niet enkel deze overstroming zien te regelen, maar ook nog een begrafenis. Dat is zwaar.’ [naar artikel]
De zoekacties naar de vermisten gaan onverminderd door in de door overstroming getroffen gebieden, maar sommige families weten al dat ze zich op het ergste moeten voorbereiden. “Mijn moeder van 89 verdween voor onze ogen in het waterâ€, zegt een vrouw uit Pepinster. “Mijn zus wilde haar al zwemmend op de kant krijgen, maar ze vielen. En toen stortte het huis in.†[naar artikel]
Het koppel dat sinds de overstromingsramp in Pepinster in een tent leefde op de spoorwegberm, en helemaal aan zijn lot werd overgelaten, heeft eindelijk een onderkomen. Niet het Rode Kruis of het OCMW, maar de kleine vzw Brothers of Solidarity heeft een hotelkamer gereserveerd voor hen, waar ze al zeker tot 17 augustus kunnen verblijven. [naar artikel]
Het dreigde weer te gebeuren. De Vesder bereikte maandagavond na enkele stevige buien de pre-alarmfase en nog werd er neerslag verwacht. Pepinster, Trooz, Chaudfontaine en andere fragiele dorpen in de vallei dreigden opnieuw te overstromen. Maar veel regen viel gelukkig niet meer. In de rivieren liep weliswaar meer dan genoeg water, maar uit de oevers treden gebeurde niet. “Al een geluk”, zegt inwoonster Marie-Jeanne (72). “Een tweede overstroming zou ik hier niet overleven.” [naar artikel]
Met de moed der wanhoop wordt er verder geschept, gedweild en afgebroken langs de oevers van de Vesder. Drie weken na de ramp hebben de inwoners nog geen zicht op een normaal leven. “We leven nog, maar de tranen om te huilen zijn op. Dus het enige wat rest, is scheppen.” [naar artikel]
De Australische politie zet de zoektocht naar Céline Cremer (31) volop voort, maar met de moed der wanhoop, lijkt het. De Belgische vrouw is al 12 dagen vermist op het eiland Tasmanië, in weersomstandigheden die volgens de politie “niet te overleven” zijn. Zoekteams op de grond en in de lucht zetten evenwel alles op alles, de politie wil nu ook speurhonden inzetten. De gevonden auto van Céline is gisteren weggesleept voor verder onderzoek. [naar artikel]
Meer dan Pepinster kreunt Verviers onder neerslachtigheid, alsof de overstroming de oude industriestad een fatale klap heeft gegeven. Maar toch, zoals paardenbloemen bloeien in scheuren in het asfalt, keert het leven er in de grauwe straten terug. “Zes weken geleden waren we het eerste café op de Place du Martyr. Nu zijn er zes en het zevende opent volgende week.” [naar artikel]
Youcef, de broer van Imane Khraiss (25), begrijpt niet waarom de brandweer zondagochtend is gestopt met zoeken naar zijn zus. De jonge vrouw reed in de nacht van zaterdag op zondag met haar fiets in de Zenne in Eppegem. Brandweerlui zijn nog op gevaar van hun eigen leven achter haar gesprongen, maar vergeefs. “We hebben echt alles gedaan wat we konden. Maar als iemand na een uur niet uit het koude water kan gered worden, is de kans op overleven nihil”, klinkt het bij de hulpdiensten. [naar artikel]
Wanneer, wanneer, wanneer? Die vraag stellen ze zich vandaag in Pepinster het meest, meer dan vier maanden na de vernietigende overstromingen in de Ardennen. Wanneer de loodgieter komt, de nieuwe vloer, het geld van de verzekering, wanneer alles weer is zoals het ooit was, quoi. En dan zitten ze daar sinds deze week ook met die langverwachte eerste prik: die van Koning Winter. [naar artikel]
Een jaar na de Ardeense zondvloed die huizen en inwoners weggespoeld heeft, probeert de zwaarst getroffen gemeente Pepinster haar rug te rechten. Sommige woningen zijn gerenoveerd, andere onderweg om gerenoveerd te geraken, nog andere staan voor maanden werk. En dan is er de onzichtbare schade: de psychologische. Die is misschien nog het grootst. “Zodra mijn vrouw het hoort regenen, duikt ze de kelder in.” [naar artikel]
“Mijn kinderen en ik zijn doodsbang en vrezen voor ons leven. We worden gegijzeld in ons eigen huis.” Dat zegt Zeynab Javadli (31) in een verontrustende video die ze via de media heeft verspreid. De ex-vrouw van sjeik Saeed Al Maktoum (46) - neef van de Emir van Dubai -, is ten einde raad en smeekt zelfs de Verenigde Naties om hulp. Sinds ze de scheiding aanvroeg, is haar sprookjesachtige luxeleven dan ook veranderd in een ware nachtmerrie. [naar artikel]
Nog altijd lijkt de streek van Pepinster op een oorlogsgebied. Er duiken kadavers van dieren op, er wordt geplunderd. Bewoners zijn in shock. Maar wie een week na de overstroming terugkeert, ontwaart tussen de bezems en kruiwagens toch ook hoop. [naar artikel]
Ze toont een foto op haar smartphone, gemaakt in oktober vorig jaar na een wandeling in Pepinster en omgeving. Toen, vertelt ex- en toekomstig weervrouw Jill Peeters (46), kwam het besef: “Ik moet mijn verantwoordelijkheid nemen. Ik ben geen politicus en geen bedrijfsleider, maar ik kan wél iets doen: mensen de complexiteit van de klimaatverandering helder uitleggen.” En dus keert ze nu terug naar VTM. “Maar voor méér dan het weer.” [naar artikel]
“Een psychopaat die maar aan één ding denkt: geld.” Zo omschrijft Dirk Engels (66), de vader van de vermoorde Tamara (33) uit Sint-Niklaas haar ex-vriend A.F. (33). Vermoord, inderdaad: wat eerst een onverklaarbare wanhoopsdaad van een jonge vrouw leek, is helemaal anders uitgedraaid. “Hij wurgde haar en stal haar laptop en gsm met één doel: 400.000 euro aan cryptomunten bemachtigen.” Dit is het verhaal van de cryptomoord, verteld door de man die zijn enige dochter is verloren. [naar artikel]
In Pepinster in de provincie Luik mag de voedselbedeling van slachtoffers van de overstroming niet langer doorgaan in de kerk. De vloer vertoont barsten, zodanig dat het niet meer veilig zou zijn. Maar het gemeentebestuur wil de bewoners ook aanmoedigen om opnieuw in de winkels te kopen. "We willen niet dat Pepinster een slaapstad of spookstad wordt”, zegt eerste schepen Nathalie Levêque. [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.