Al vier jaar vecht Lieve Baken (61) tegen haar verdriet om de dood van haar zoon Jelle Leemans (kleine foto), in 2013 verdwenen en wellicht vermoord bij een mislukte drugsdeal in Nederland. Verdriet dat ze met niemand kan delen, omdat niemand weet wat ze voelt. Ze schreef het neer in het boek Een Spoor van Verdriet, dat dit weekend verschijnt. “Mensen zeggen dat ik verder moet, maar de toekomst is één groot vraagteken.” [naar artikel]
Al vier jaar vecht Lieve Baken (61) tegen haar verdriet om de dood van haar zoon Jelle Leemans (kleine foto), in 2013 verdwenen en wellicht vermoord bij een mislukte drugsdeal in Nederland. Verdriet dat ze met niemand kan delen, omdat niemand weet wat ze voelt. Ze schreef het neer in het boek Een Spoor van Verdriet, dat dit weekend verschijnt. “Mensen zeggen dat ik verder moet, maar de toekomst is één groot vraagteken.” [naar artikel]
Dit jaar is het 700 jaar geleden dat Dante, de beroemdste dichter ooit, overleed. Zijn culturele erfenis wordt geëerd met concerten, lezingen en kunst in C-mine. Maar ook met een diner dat hetzelfde smaakt als 700 jaar geleden. [naar artikel]
Het verhaal over hoe Ingrid haar zus verloor, is heftig. Hoe ze met haar verdriet omgaat, is indrukwekkend. We hangen aan haar lippen, wanneer ze het vertelt aan onze koffietafel. Nochtans schept de grafzerk afstand, zegt ze. “Alleen aan zee, daar komt het verdriet boven. Daar voel ik haar. Linda kon uren naar de golven starten.” [naar artikel]
“Al wat we wilden was een veilige thuis voor onze kinderen”. De ouders van Mawda Shawri (2), de kleine Koerdische kleuter die stierf door een kogel na een politie achtervolging, zijn verpletterd van verdriet. “Het maakt het alleen maar erger, dat er eerst gelogen werd over de dood van onze dochter, en dat er vervolgens niemand excuses heeft aangeboden.” [naar artikel]
Zondag vindt in Limburg de eerste editie van Wereldlichtjesdag plaats, een gezamenlijk rouwmoment waarop ouders en familie wereldwijd een kaarsje branden voor hun overleden kind. De eerste editie in Genk brengt de families van maar liefst 110 overleden kinderen samen. Eén van hen is Gerbert Boie (14), de Genkse jongen die drie jaar geleden plots stierf. “Gerbert is ’s avonds kerngezond gaan slapen, maar de volgende ochtend vond ik hem dood in zijn bed”, zegt zijn mama Annelies Burger. “Het verdriet om het verlies van je kind is onmetelijk. Maar dat verdriet met lotgenoten kunnen delen, werkt helend.” [naar artikel]
Wat had de titelstrijd er anders kunnen uitzien als Dante Vanzeir in de 55ste minuut zijn (lichte) penalty tegen de touwen had gewerkt. [naar artikel]
Zon, wind, wolken en een brok nostalgie. Marc Degryse legde Dante Vanzeir (24) op de rooster in het Dudenpark. “Jullie kunnen geschiedenis schrijven. Dit mag je toch niet meer laten liggen?” Vanzeir: “Er is slechts één plaats die telt. Maar ik vind dat we zelfs tevreden mogen terugkijken als we tweede worden.” [naar artikel]
Verenigd in het verdriet om hun papa, die veel te vroeg en veel te plots stierf. Maar ook verenigd in de onmacht om erover te kunnen praten. Twintig jaar later kunnen Wendy (43) en Domien (35) Huyghe dat wél, dankzij hun film ‘Zeevonk’. Zus het verhaal, broer de regie. “Na zijn dood zei niemand een verkeerd woord over hem. Ik vond dat raar.” [naar artikel]
November. Tijd om stil te staan bij de mensen die er niet meer zijn. Maar ook bij wat de dood met ons doet. En wat we daar kunnen van leren. Want als je aandachtig luistert, dan hoor je doorheen de dood ook de klanken van nieuw leven. Hoor je ze doorheen het ruisen van de bladeren die vallen? Wij spraken met vijf mensen die geconfronteerd werden met verlies, en vanuit dat verdriet de kracht putten om iets nieuws te creëren. Vandaag: Barbara Sarafian. [naar artikel]
“Hij wilde niet sterven, maar hij kon het leven niet meer aan.†Dat haar man terminaal was, wist Christel Van Peteghem (53) al enkele maanden, maar toch kwam de dood van Wim ‘Ravell’ Peelman (59) onverwacht. Haar verdriet is groot, maar Wim kende ook veel verdriet in zijn laatste levensjaar. Zijn weduwe blikt terug op die zware laatste maanden. “Toen Andy zei dat hij geen tranen zou laten als z’n vader sterft, is Wim gekraakt.†[naar artikel]
De oudste is 23 jaar, Rode Duivel, aanvaller, vernoemd naar een Italiaanse schrijver en staat met Union op kop in de hoogste voetbalklasse. De jongste is 18 jaar, Red Flame, middenvelder, studente en staat eveneens op kop, met OH Leuven, maar dan bij de dames. Dante en Luna Vanzeir, broer en zus. [naar artikel]
Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar. Vraag maar aan het Genkse Kemea Yamaha-team. Blij met de vierde GP-zege op rij dankzij Watson. Triestig omdat Geerts zijn schouderkop brak. [naar artikel]
De dood. Schrikt alleen al het woord je af? Nochtans hoort de dood bij het leven, zoals het licht bij de duisternis. Als we de dood nu eens leren omarmen? Met de hulp van Uus Knops, Lieve Blancquaert en Helga & Leen zou dat wel eens kunnen lukken. Vier vrouwen die de dood met hun werk recht in de ogen kijken. En niet alleen het einde, maar ook een nieuw begin zien. [naar artikel]
Jarenlang stonden Vlaams parlementslid Maurits Vande Reyde (35, Open Vld) en zijn familie niet stil bij de vrachtwagenchauffeur die zeven jaar geleden onvrijwillig in botsing kwam met zijn oudere broer Stijn, waarna die overleed. Pas recent schreef Vande Reyde hem een brief, en zochten de twee contact. “Ik heb zijn verdriet kunnen verlichten. Maar nog te vaak staan beide partijen met getrokken messen tegenover mekaar.” [naar artikel]
Sergio Ramos, de kapitein van het Spaanse elftal, toonde zich woensdag aan de vooravond van de vriendschappelijke interland van Spanje tegen de Rode Duivels blij te kunnen terugkeren naar Brussel. “Ik ben blij dat we na de afgelasting van de wedstrijd van vorig jaar, na die verschrikkelijke gebeurtenissen in Parijs, hier kunnen terugkeren.” [naar artikel]
Het was een bijzonder jaar voor Wout van Aert. De wereldkampioen veldrijden stapte niet alleen op bij zijn ploeg Veranda’s Willems, hij verloor ook ploegmaat en vriend Michael Goolaerts. “Ondertussen zijn we meer dan acht maanden verder, maar ik heb de dood van Michael nog steeds geen plaats kunnen geven”, schrijft hij in zijn column op Wielerflits.nl. [naar artikel]
Dante Rigo, een 18-jarige Belgische middenvelder, heeft een contract tot de zomer van 2019 (met een jaar optie) ondertekend bij PSV. Dat bevestigt de Nederlandse topclub maandag op zijn website. [naar artikel]
“Wat móet ik nu, alleen?” Die vraag spookte in de zomer van 2002 regelmatig door het hoofd van Opglabbekenaar Jan Bouchet (69). Hij had net zijn vrouw verloren. Gestorven van verdriet om het verlies van hun zoon Filip (21), die kort voor Kerstmis 1995 was omgekomen in een verkeersongeval. Maar Jan worstelde zich erdoorheen. Onder meer door te schrijven. Met een kortverhaal in het boek De Brief, dat volgende week uitkomt, beschrijft hij het pijnlijke verlies van zijn dierbaren die op het kerkhof van Opglabbeek begraven liggen. “Op deze prachtige plek kom ik helemaal tot rust”, zegt Jan. [naar artikel]
“Ze vreesde twintig jaar lang voor zijn dood.” En op 28 oktober werd Jennifer Anistons vrees werkelijkheid. Het overlijden van Matthew Perry (54) is een zware klap voor alle ‘Friends’, maar voor ‘Rachel’ komt het verdriet des te harder binnen. Zij had met Perry een uitzonderlijke band, die al voor de reeks startte in verliefdheid en uitmondde in een intieme vriendschap. “Zij was de enige die hem durfde confronteren tijdens zijn donkerste dagen.” [naar artikel]
Eva Daeleman had een miskraam, vertelt ze in haar podcast. Ze is niet alleen: maar liefst 1 op de 4 zwangerschappen loopt fout af. “Iedereen wilt erover praten, maar niemand doet het”, zegt Eva. Dus is haar getuigenis belangrijk, én hoopgevend, zeggen experts. “De reactie ‘probeer het gewoon nog een keer’ maakt het verdriet alleen groter.” [naar artikel]
Een Australische vader heeft voor het eerst verteld over het verdriet om het verlies van zijn vrouw en pasgeboren baby, terwijl hij nu als weduwnaar alleen instaat voor de zorg van zijn twee dochtertjes. Op elf dagen dagen verloor hij zowel zijn vrouw als hun pasgeboren baby. Het verdriet is onmetelijk, maar de wil om door te gaan, is er ook. “Mijn twee dochtertjes hebben hun vader nodig.” [naar artikel]
Er is interesse van New York RB voor Union-spits Dante Vanzeir, maar Karel Geraerts breekt er zijn hoofd niet over. Net zomin maakt hij zich zorgen over de afwezigheid van Teddy Teuma tegen Anderlecht: “Het is nu aan anderen om op te staan.” [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.