Riads vader heeft zijn jongste broertje ontvoerd naar Syrië. Riad kan weinig doen, maar vrolijkt toch zijn wanhopige moeder op. Op school voelt “die blonde Arabier” zich een outsider, maar met witzen en tekentalent vindt hij toch zijn plaats. Alleen de meisjes, dat wil nog niet zo lukken. Dit vijfde deel van de autobiografische must-read De Arabier van de toekomst is een archetypisch verhaal over die moeilijke weg richting volwassenheid. Niemand ontsnapt de dans. Vader niet, moeder niet. Syrië niet, Frankrijk niet. En nog het minst van al, die eeuwige pubers. [naar artikel]

Geen bombast, geen rommelsongs. U2 gaf dinsdag nog eens een onverdunde rockshow. Centraal in het slotakkoord van deze tour: het jubilerende ‘The Joshua Tree’, integraal. Dat, samen met een secuur gekozen best of, en je hebt een U2-show zoals U2 ze altijd hoort te spelen. [naar artikel]

Hiphopwonder Kendrick Lamar zakte dinsdagavond voor het eerst af naar het Antwerpse Sportpaleis met zijn ‘THE DAMN. TOUR’ in navolging van zijn laatste album. De rapper, die Barack Obama tot één van zijn grootste fans mag rekenen, wilde de concerttempel als zijn alter ego ‘Kung Fu Kenny’ laten daveren op zijn grondvesten. Daar slaagde hij zeker in, al scheerde ‘K-Dot’ niet altijd even hoge toppen. [naar artikel]

Elke week blikken onze tv-journalisten terug op opvallende passages op hun tv. Wat kruidde hun kijkweek, en waar maken ze graag gehakt van? [naar artikel]

In de romcom Palm Springs beleven de protagonisten elke dag opnieuw. Dat klinkt als een film die het lockdowngevoel perfect weergeeft. Maar hij is alvast heel wat amusanter dan de realiteit. [naar artikel]

BV-strips? Of strips waaraan BV’s meewerken? Het levert zelden fijne strips op. En nog minder zijn het blijvers die je na tien jaar nog eens zou willen herlezen. Maar zelden is niet hetzelfde als nooit. Bij het lezen van Jommeke in de knel én de penarie (leuke titel), op scenario van comedy- en tv-maker Jelle De Beule, slik ik mijn woorden in. Is dit een parodie? Ja. Is het een hommage? Ook. De mechanismen waarmee wijlen Jef Nys generaties kinderen plezier gaf, legt De Beule genadeloos ironisch en tegelijk liefdevol bloot in deze zotte vertelling. Die gaat over een belastingambtenaar die nu eens Jommeke vindt nadat die al die gevonden schatten, 50 in het totaal, blijkbaar niet heeft aangegeven. De niet-academische aanpak van tekenaar Thijs De Cloedt lijkt haaks te staan op het universum van ons aller strooien dakske, maar zijn tekeningen functioneren wel. Prima. [naar artikel]

Nu ‘Years And Years’ op Netflix geland is, vindt de zesdelige Britse serie ook hier zijn publiek. Terecht. Hoe zwartgallig onze nabije toekomst ook is, het levert wel een ijzersterk familiedrama op. [naar artikel]

In tijden waarin we steeds meer op onze tellen moeten passen welke woorden we in de mond nemen of op papier zetten, is Taboe een welgekomen verademing. Philippe Geubels bewijst dat je nog steeds met alles en iedereen moet kunnen lachen, als het op een (redelijk) respectvolle manier gebeurt. En als je het in de mensen hun gezicht doet. Zoals bij de vier autisten waar hij een week mee optrok. [naar artikel]

Beck daagde een half uur te laat op in de Barn, maar het kwam toch nog goed… [naar artikel]

“Ik ben verliefd op mijn nieuwe neus, maar ik kan niet ademen”, “Ik heb prachtige valse borsten, maar ik voel me ziek en lusteloos”, “Ik wil een grotere kont, maar de kans bestaat dat ik niet meer wakker word”. Als we ‘Chasing Beauty: Perfectie te Koop’ mogen geloven, dan ligt perfectie dezer dagen gevaarlijk makkelijk voor het grijpen. Maar helpt deze Streamz Original docu ons ook de rush op door Instagram opgelegde schoonheidsidealen te begrijpen? En meer belangrijk: kan het op tijd aan de alarmbel trekken alvorens -zo waarschuwt hoofd plastische chirurgie aan UZ Gent Phillip Blondeel- er echt catastrofes van komen? Evelien Delgouffe zoekt het in onze ‘Kijkgids’ voor u uit. [naar artikel]