“Als je gewoon normaal doet tegen die gasten, dan komt alles hier in orde.” Zeg dat Tommy, mijn opleider van de dag, het gezegd heeft. Eén brok ervaring als cipier. Een man met gezag, ook bij de zware jongens. Maar ook een man die zijn job bijzonder serieus neemt. De gedetineerden moeten hem zelfs niets zeggen. Hij voelt het meteen aan wanneer een van hen met iets zit. “Ik wil weten wat er met hen scheelt.” [naar artikel]
In de gevangenis van Beveren zitten de langst gestrafte gevangenen. Gedetineerden en cipiers zijn dus op elkaar aangewezen en kunnen het maar beter goed met elkaar vinden. De incidenten zijn er daardoor beperkt, al worden op mijn eerste echte werkdag wel ineens twee collega-cipiers door een gedetineerde in het ziekenhuis geslagen. De dader vliegt in het ‘cachot’, en ik moet hem bewaken. [naar artikel]
Thomas Müller (30) roept nostalgie op. Hij lijkt een beetje op de voetballers van vroeger, die we kennen van korrelige retrobeelden in zwart-wit. Al vind je nergens in de voetbalgeschiedenis zo’n unieke speler als de Duitse duizendpoot van Bayern München. [naar artikel]
In tijden van Twitter is een mening bij alles wat op ons scherm komt snel gegeven. Maar tv-beest Jules Hanot neemt zijn tijd en schrijft elke week een ouderwetse brief. De ene keer zalvend, de andere keer voorzien van een tik op de vingers van het tv-gezicht. Deze week richt hij zijn pen tot tv-Sam Gooris (48), die elke dinsdag in ‘Expeditie Gooris’ Europa doorkruist met zijn gezin en daarbij op de lachspieren van de kijkers werkt. “Geen toonbeeld van klasse en intellect misschien, maar een volkse entertainer die perfect weet wat hij (niet) kan.” [naar artikel]
Ze waren niet op zoek naar een nieuwe woonst. En toch verhuisde interieurarchitect Sebastiaan Leroy (52) met zijn gezin van Linkeroever naar Schoten. Hij en zijn vrouw vonden er een seventies-laagbouwvilla waar ze onmogelijk aan konden weerstaan. “Wonen op één verdieping is grote luxe.” [naar artikel]
“Wij zijn hier niet enkel om de deurtjes open en dicht te doen. Nee, doe een babbeltje met die mannen. Wees een luisterend oor. En vooral: hang niet de macho uit.” In de opleiding voor stagiaires die cipier willen worden, zijn drie woorden zéér belangrijk: respect, waardigheid en menselijkheid. “Maar bewaar alstublieft je grenzen. Een cipier mag nóóit contact hebben met ex-gedetineerden.” [naar artikel]
“Als je gewoon normaal doet tegen die gasten, dan komt alles hier in orde.” Zeg dat Tommy, mijn opleider van de dag, het gezegd heeft. Eén brok ervaring als cipier. Een man met gezag, ook bij de zware jongens. Maar ook een man die zijn job bijzonder serieus neemt. De gedetineerden moeten hem zelfs niets zeggen. Hij voelt het meteen aan wanneer een van hen met iets zit. “Ik wil weten wat er met hen scheelt.” [naar artikel]
Toegegeven. De eerste keer dat je de celdeur opent van een van lands bekendste moordenaars, dan gaat je hart hevig tekeer. Maar ook dat went, zeggen ervaren collega’s. “Het interesseert me eigenlijk niet waarvoor die mannen hier zitten. Wij moeten gewoon ons werk doen.” Belangrijker is je job vooral secuur doen. En dus niet zoals ik per ongeluk op de alarmknop duwen en een hele gevangenisvleugel op stelten zetten. [naar artikel]
Deze zomer ging het Nieuwsblad-reporter Marc Klifman undercover als cipier in de gevangenis van Beveren-Waas. De plaats waar de zwaarste terroristen, moordenaars en verkrachters van ons land zitten. Marc – alias Marc Sergeant als cipier – fouilleerde hen, bewaakte hen en zette ook onbewust de gevangenis op stelten. In onze podcast ‘De Stemmen van Assisen’ doet hij het hele relaas. “Het waren echt spannende dagen. Zeker toen die ene gedetineerde een klein mesje in de cel had gesmokkeld.” [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.