“Eerlijk? Ik ben op. Het gaat niet meer. Toch blijf ik vechten.” Nathalie Huygens (50), die zes jaar geleden in Vilvoorde tijdens het joggen het slachtoffer werd van een verkrachting, heeft groen licht gekregen voor euthanasie. Toch blijft ze voorlopig strijden, want er volgt nog een burgerlijk proces met de dader. Voor haar zoon en dochter wil ze het koste wat het kost vermijden dat hij daar vrijuit gaat. “Dat proces en mijn kinderen zijn mijn grootste drijfveer.” [naar artikel]
“Eerlijk? Ik ben op. Het gaat niet meer. Toch blijf ik vechten.” Nathalie Huygens (50), die zes jaar geleden in Vilvoorde tijdens het joggen het slachtoffer werd van een verkrachting, heeft groen licht gekregen voor euthanasie. Toch blijft ze voorlopig strijden, want er volgt nog een burgerlijk proces met de dader. Voor haar zoon en dochter wil ze het koste wat het kost vermijden dat hij daar vrijuit gaat. “Dat proces en mijn kinderen zijn mijn grootste drijfveer.” [naar artikel]
Lamine N. (22) droeg een enkelband na een veroordeling wegens verkrachting toen hij zelf het recht in handen nam. Samen met kompanen takelde hij een vermeende verkrachter toe met een ijzeren staaf. [naar artikel]
Nathalie Huygens (50) lijdt ondraaglijk nadat ze op de meest afgrijselijke manier werd verkracht. Nu ze groen licht heeft gekregen voor euthanasie, vertelt ze in een open maar onwezenlijk interview haar verhaal. Over hoe ze de dagen na die noodlottige zaterdag heeft beleefd. Hoe het snel duidelijk werd dat ze nooit meer zou herstellen. En hoe haar gezin langzaam uiteenviel. “Euthanasie aanvragen als mama, dat is hartverscheurend hard.” [naar artikel]
“Tijdens de verkrachting was ik een slachtoffer. Vandaag voel ik mij een overlevende.” Vijf jaar geleden was Nathalie (49) aan het joggen op een wandelpad in Vilvoorde toen ze plots ongemeen hard op de grond werd geslagen en haar aanvaller zich gruwelijk aan haar vergreep. Hij is intussen veroordeeld, zij is met hem de confrontatie aangegaan in de gevangenis. Maar niets is nog hetzelfde. Voor één keer doet ze haar verhaal, in de hoop dat iemand er iets aan heeft. “Ik wil niet dat mensen ocharme zeggen. Maar dít is wel wie ik geworden ben.” [naar artikel]
De verkrachter van Nathalie (49), de vrouw uit Vilvoorde die afgelopen weekend uitgebreid in onze krant getuigde, vraagt ondanks zijn maximumstraf van vijftien jaar opsluiting nu al om vervroegd vrij te komen. Hij heeft een aanvraag ingediend bij de strafuitvoeringsrechtbank voor een enkelband. “Dat hij vindt dat hij na vijf jaar al lang genoeg heeft vastgezeten, is niet te vatten”, reageert Nathalie geschokt. [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.