De vierde symfonie van Brahms dirigeren voor een 80-koppig orkest? Stefaan Degand (44) droomt er al jaren van en de kinderdroom van de acteur komt nu eindelijk uit. In ‘Maestro Degand’ mag Degand nu zelf in de huid van dirigent kruipen en met het dirigeerstokje zwaaien. [naar artikel]
In ‘Maestro Degand’ geeft Stefaan Degand (45) zichzelf een jaar de tijd om de vierde symfonie van Johannes Brahms, een groot orkestraal werk uit 1885, te leren dirigeren. Want op 27 januari wordt zijn droom werkelijkheid: dan staat Stefaan voor het Belgian National Orchestra in de Henry Leboeufzaal van Bozar, met een publiek van 1500 mensen. [naar artikel]
Stefaan Degand (45) is al sinds z’n kinderjaren gepassioneerd door klassieke muziek, en heeft één absolute lievelingswerk: de vierde symfonie van Brahms. Al veertig jaar droomt de acteur ervan om dat stuk ooit te dirigeren, en zo geschiedt in ‘Maestro Degand’. Waarom hij die wens al zo lang koesterde en welke uitdagingen daar bij kwamen kijken, legt hij uit in dit gesprek. “Voor mij is dit zoveel meer dan een bevlieging.” [naar artikel]
Stefaan Degand (45) is al sinds z’n kinderjaren gepassioneerd door klassieke muziek, en heeft één absolute lievelingswerk: de vierde symfonie van Brahms. Al veertig jaar droomt de acteur ervan om dat stuk ooit te dirigeren, en zo geschiedt in ‘Maestro Degand’. Waarom hij die wens al zo lang koesterde en welke uitdagingen daar bij kwamen kijken, legt hij uit in dit gesprek. “Voor mij is dit zoveel meer dan een bevlieging.” [naar artikel]
Aimez-vous Brahms?” is de titel van een roman van Françoise Sagan uit 1959. Het is de vraag waarmee de 25-jarige Simon de aandacht trekt van de 39-jarige Paule. Passioneel zal hun romance zijn. Passioneel houdt ook Stefaan Degand van Brahms, vooral van diens vierde symfonie. De acteur Degand gaat die morgenavond dirigeren met het gezicht naar het Nationaal Orkest van België en met de rug naar een volle Bozar. Het is vanop die rug, breed en gekromd, dat de camera hem volgt in zijn spoedcursus tot dirigent. Stefaan Degand heeft een particuliere motoriek. Zijn tred is wankel, alsof hij zelfs op een plankenvloer diep door de modder waadt. Degand heeft ook een particuliere mimiek. Zijn wenkbrauwen zijn principieel weerbarstig. Zijn blik is dreigend, alsof nu elk moment de zondvloed kan losbreken. Niets aan hem is banaal, niets inwisselbaar. Die enkele scènes met zijn geliefde en met zijn dochtertje zorgen voor meer kippenvel dan de verzamelde MIA’s. Het is onmogelijk om met Stefaan Degand slechte televisie te maken. Geef deze maestro een MIA voor klassiek. [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.