Op 2 augustus verliet Karina Vetrano (30) haar huis in de New Yorkse wijk Queens om te gaan joggen, maar ze zou nooit terugkeren. Haar vader Phil [naar artikel]
Zijn dochter ging joggen, maar kwam nooit meer terug. Haar moordenaar is nog altijd spoorloos. Omdat er geen schot lijkt te komen in het onderzoek, richt een wanhopige vader zich tot wanhopige middelen: een beloning voor de familie van de man die zijn dochter aanrandde en wurgde. [naar artikel]
Het dochtertje van Pieter Platteeuw – amper 5 jaar toen – is haar papa in de gevangenis gaan vragen of het klopt dat hij haar mama had doodgedaan. “Ja”, antwoordde hij. “Maar mama was stout, en ik heb haar gestraft.” Het kindje wordt nu opgevoed door de zus van Dana Van Laeken (36). Zij en haar moeder maakten de jury duidelijk dat de kinderen van de brandweerman nog moeilijke jaren tegemoet gaan. [naar artikel]
Sociale media ontploften, overal in het land kwamen boze politiemensen op straat. Maar wat als de onlangs met een enkelband vrijgelaten moordenaar van Kitty Van Nieuwenhuysen niet haar moordenaar was? Of er zelfs helemaal niet bij was, die nacht? [naar artikel]
Patrick Vanderlinden, de man die dinsdag in Luik de 23-jarige studente Louise Lavergne vermoordde, had al eerder in de cel gezeten voor verkrachting. En toch deed de politie niks toen Lavergne klacht indiende omdat Vanderlinden haar had lastiggevallen. [naar artikel]
In het kader van ‘Cities for Life - Steden tegen de doodstraf’ werden gisteravond de woorden ‘Neen tegen de doodstraf’ geprojecteerd op de gevel van het stadhuis van Mechelen. Voordien vertelde de Amerikaanse Marietta Jaeger (79) hoe ze vergiffenis schonk aan de moordenaar van haar dochter Susie. [naar artikel]
“Ik wil mijn tweede kans grijpen”, zei Mehrnaz Didgar (51) nadat ze donderdagavond in de assisenzaal te horen kreeg dat ze zou worden vrijgelaten. De vrouw is nog steeds een gediplomeerd arts, en volgens haar advocaat wil ze in ontwikkelingslanden mensen gaan helpen. Maar mag een veroordeelde moordenaar wel dokter blijven? [naar artikel]
“Een geliefde verliezen is verschrikkelijk. Een geliefde verliezen door moord is pure horror. En niet de kans krijgen om je geliefde te begraven,... [naar artikel]
Een verfilming waardig. Zo klinkt het verhaal van een Belgische vrouw uit Namen die pas na 14 jaar gerechtigheid vond voor de dood van haar dochtertje Théa. Het kind werd in 2005, nota bene op haar tweede verjaardag, vermoord door de toenmalige vriend van haar moeder. De dader werd veroordeeld door de rechtbank van Luik, maar kon vluchten naar zijn thuisland Marokko. Daar leefde hij zorgeloos onder een valse naam. Tot nu, zo schrijft de Franstalige krant La Dernière Heure. [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.