Al vier jaar vecht Lieve Baken (61) tegen haar verdriet om de dood van haar zoon Jelle Leemans (kleine foto), in 2013 verdwenen en wellicht vermoord bij een mislukte drugsdeal in Nederland. Verdriet dat ze met niemand kan delen, omdat niemand weet wat ze voelt. Ze schreef het neer in het boek Een Spoor van Verdriet, dat dit weekend verschijnt. “Mensen zeggen dat ik verder moet, maar de toekomst is één groot vraagteken.” [naar artikel]
“Achim is een echte Berlijner. Hij komt uit een eenvoudig, liefdevol gezin. Hij is een hele lieve man en hele liefdevolle papa. Achim heeft het diploma van Erzieher, van een opvoeder dus. Nu is hij weer student aan de Berlijnse Humboldtuniversiteit waar hij voor onderwijzer studeert. Een leerkracht in Duitsland heeft altijd een universitair diploma, ongeacht de leeftijd van de leerlingen. Daarnaast is Achim een fervent tennisser.” [naar artikel]
Koen Torrekens, directeur van Stef Benelux, is echtgenoot van Claudia en papa van Louise, Jules en Victor(+). [naar artikel]
Tien jaar geleden verdronk Antwerpenaar Kay Maartense (24) in de Schelde, nadat hij zijn boezemvriend had proberen te redden. De twee jongens werden meegesleurd door de sterke stroming, hun lichamen zijn tot op heden nooit gevonden. Een decennium later worstelt zijn moeder Hilde nog steeds met wat er die avond gebeurd is. “De waarheid zullen we nooit te weten komen, en dat doet pijn”, getuigt ze. [naar artikel]
Al vier jaar vecht Lieve Baken (61) tegen haar verdriet om de dood van haar zoon Jelle Leemans (kleine foto), in 2013 verdwenen en wellicht vermoord bij een mislukte drugsdeal in Nederland. Verdriet dat ze met niemand kan delen, omdat niemand weet wat ze voelt. Ze schreef het neer in het boek Een Spoor van Verdriet, dat dit weekend verschijnt. “Mensen zeggen dat ik verder moet, maar de toekomst is één groot vraagteken.” [naar artikel]
Lieve is een trooster. Overal, voor iedereen, terwijl ze zelf een heel groot verdriet meedraagt. Toen haar dochter tien jaar geleden verongelukte, was de wijn er om haar te troosten. “Ik heb vaak gedacht: Voor al die ellende heb ik mijn kinderen niet op de wereld gezet. Maar op den duur heb ik er zelf ook ellende van gemaakt.” [naar artikel]
Ook bij de familie van Lutgarda Bogaerts uit Grobbendonk is de pijn om het gemis van hun dochter en zus nog altijd heel groot, ook al is het ondertussen dertig jaar geleden dat ze door glazenwasser Stephaan Du Lion dood werd achtergelaten in de bosjes aan het Albertkanaal in Oelegem. “Ik herinner me de maanden van intens verdriet nog heel goed”, vertelde broer Marc. “Mijn vader zat elke ochtend te wenen aan tafel, mijn moeder droeg haar verdriet in stilte. Zelf stond ik machteloos.” [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.