Hij is 84, zij 77. Sinds donderdagavond zijn ze de ouders van een veroordeelde tweevoudig moordenares. Maar Antoon en Ivonne Van der Cruysen uit Brecht blijven als één blok achter hun enig kind staan. “Alinda doet niet anders dan schreien. Ze blijft maar zeggen dat ze het niet heeft gedaan.” Ze geloven haar. “Een deel van de jury heeft zich helaas vergist.” [naar artikel]

Hij is 84, zij 77. Sinds donderdagavond zijn ze de ouders van een veroordeelde tweevoudig moordenares. Maar Antoon en Ivonne Van der Cruysen uit Brecht blijven als één blok achter hun enig kind staan. “Alinda doet niet anders dan schreien. Ze blijft maar zeggen dat ze het niet heeft gedaan.” Ze geloven haar. “Een deel van de jury heeft zich helaas vergist.” [naar artikel]

“Nu zit ik hier als een bleitmuile.” Joke Schauvliege (CD&V) kon haar tranen niet verstoppen. Ze liep rood aan. Huilde. Schreide. Snotterde­. ­Zoals andere politici het haar al hebben voorgedaan. Maar was het vroeger nog ietwat gênant om in tranen op beeld te staan, dan zorgt een vochtig oogje tegenwoordig voor sympathie. “Toch als je het niet te vaak doet én als ze je geloven”, zeggen ­experts. [naar artikel]

Het is hét showbizznieuws van het jaar: de meisjes van K3 kondigen in 2009 aan dat ze er de brui aan geven. Voor Karen (48) en Kristel (47) na maar liefst zeventien jaar, de Nederlandse Josje Huisman (37) versterkte zes jaar lang de gelederen. Geruchten dat zij aan de basis zou liggen van het afscheid, worden in alle talen ontkend. “We amuseren ons rot. Allemààl.” [naar artikel]

Morgen begint voor het assisenhof van Vlaams-Brabant het proces tegen Alinda Van der Cruysen (47). De vrouw uit Schoten staat terecht voor een gruwelijke dubbele moord uit 1991, nu 29 jaar geleden. De slachtoffers waren een neef van haar grootmoeder en diens vrouw. Van der Cruysen zegt van niks te weten. Heeft een proces na al die tijd nog zin? Dat zal de komende week in Leuven leren. [naar artikel]

“Ik was daar niet. Ik heb er niks mee te maken. Zeker weten.” Tot zover de verklaring van Alinda Van der Cruysen gisteren over de dubbele moord op Jules Bogaerts en diens Jeanne Jacobs, nu 29 jaar geleden. Dat viel te verwachten. Daarom duwde voorzitter Peter Hartoch vooral door op de vraag van tien miljoen. Hoe komt het DNA van beschuldigde op een Pepe-jeansbroek, waarop ook het bloed van de vermoorde Jules Bogaerts zit? Ook daarvoor heeft Van der Cruyssen een uitleg. Maar slechts een halve. [naar artikel]

In het Leuvense assisenhof staat de 47-jarige Alinda Van der Cruysen deze week terecht voor de gruwelijke dubbele moord op twee bejaarde familieleden, 29 jaar geleden in Tienen. De Antwerpse was toen 18 jaar. “Een barbaarse marteling”, omschrijft de wetsarts de lijdensweg van Jules Bogaerts (81) en Jeannette Jacobs (78). Het was pas vier jaar geleden dat Van der Cruysen door nieuw DNA-onderzoek gelinkt kon worden aan de feiten. Het gerecht ging altijd uit van twee daders, maar een tweede verdachte werd nooit gevonden. [naar artikel]

“Wat moet een mens hier allemaal nog van geloven?”, zo bedacht ik me gisteren op het proces Van der Cruysen. Niet alleen is het allemaal heel lang geleden. Maar vele hoofdrolspelers komen met de glimlach diametraal tegenovergestelde dingen verkondigen. Blijven enkele vreemde vaststellingen. [naar artikel]

Er is lang en intens gepleit op het assisenproces tegen Alinda Van der Cruysen. Zwart-wit. “Vrijspraak in deze zaak is enkel mogelijk als de verdediging het wetenschappelijk DNA-bewijs weerlegt. Het uitstapje met nonkel Guy ‘een kans geven’ als uitleg, vind ik wat mager”, zei aanklager Van Espen. Volgens de verdediging brengt de aanklager een absurd verhaal met veel gaten, gevolg van “tunnelvisie” bij onderzoekers. Morgen krijgt beschuldigde het laatste woord. Dan gaat de jury in beraad. De inzet is hoog. [naar artikel]

Op de vijfde dag van het proces tegen Alinda Van der Cruysen voor het hof van assisen van Vlaams-Brabant in Leuven hebben het openbaar ministerie en de verdediging de jury woensdag voor de keuze gesteld. Het doden van het bejaarde echtpaar was ofwel een ordinaire moord voor het geld ofwel een door wrok ingegeven “hate crime”. Alleen voor de eerste versie komt de beschuldigde in aanmerking. [naar artikel]