We leven in lawaai, maar Vlaanderen heeft nog stille plekken: ‘Hier wandelen maakt het hoofd leeg’
Gerelateerde krantenkoppen:
1. We leven in lawaai, maar Vlaanderen heeft nog stille plekken: ‘Hier wandelen maakt het hoofd leeg’ (04/11/2021 - De Morgen)
Stiltegebied Dender-Mark krijgt als eerste in Vlaanderen internationale erkenning. Experts roepen op om meer aandacht te schenken aan het belang van rust en stilte, want lawaai is na luchtvervuiling de tweede milieuoorzaak van gezondheidsproblemen. ‘We leven onder een dikke geluidsdeken.’ [naar artikel]
2. Stille hoop op een wereld zonder lawaai (28/08/2020 - De Tijd)
01:00 Door de lockdown is 2020 het stilste jaar in de recente geschiedenis. Net nu maakt een boek lawaai over hoe luid onze wereld is geworden. ‘De nieuwe stilte’ van Lander Deweer en Jan Swerts voert ons l... [naar artikel]
3. Antwerpen wil stille studenten via slimme geluidsmeters: Te veel lawaai? Dan verschijnt 'a.u.b. stil' (14/06/2022 - VRT NWS)
De Stad Antwerpen heeft 15 geluidsmeters geïnstalleerd in de studentenbuurt. Dat schrijft Gazet van Antwerpen en het nieuws is ons bevestigd. Als de microfoons te veel lawaai registreren, verschijnt er een boodschap op een mobiel scherm die studenten aanmaant stiller te zijn. [naar artikel]
4. Bizar lawaai in de stille Kempen (03/10/2023 - Apache)
In een legerkazerne in Turnhout werd in 1979 een manoeuvre voor handhaving van de binnenlandse orde bedacht. [naar artikel]
5. Na stille mars, stille loop voor Julie: “Jammer dat we in groepjes moeten lopen om ons veilig te voelen” (15/05/2019 - Gazet van Antwerpen)
Nadat 15.000 mensen vorige zondag waren opgestapt in de stille mars tegen seksueel geweld, hielden dinsdagavond een dertigtal joggers hun stille loop, met de betreurde Julie Van Espen in het achterhoofd. Maar er was meer. [naar artikel]
6. "Trage, stille tijden vragen trage, stille bezigheden": onze journaliste vertelt over hoe ze in haar kot blijft en puzzelt (24/03/2020 - VRT NWS)
Nu we verplicht enkele weken binnen moeten blijven, tracht iedereen zo goed mogelijk de tijd te vullen. Onze collega Kristien Bonneure doet dat met puzzelen. Want trage, stille tijden vragen trage, stille bezigheden, zo schrijft ze. Lees hieronder haar getuigenis. [naar artikel]
7. Markante plekken: Hotel Terminus in Oostende, stille getuige van de Belle Epoque (26/10/2018 - VRT NWS)
In de reeks "Markante plekken" gaat onze fotograaf Alexander Dumarey elke week op zoek naar een opvallende plaats met een verhaal. Soms bekend, soms vergeten. Soms druk, soms verlaten. Soms nieuw, soms eeuwen oud. Maar allemaal hebben ze een boeiende geschiedenis. Vandaag: Hotel Terminus in Oostende. [naar artikel]
8. Baanbrekende plekken: wat we allemaal te danken hebben aan een van de lelijkste plekken van het land (13/01/2021 - VRT NWS)
In de reeks "Baanbrekende plekken" ontdekken VRT-journalist Jos Vandervelden en fotograaf Alexander Dumarey de plaatsen waar ooit nieuwe tijden werden ingeluid. Maar waar de sporen van de geschiedenis zo goed als weggevaagd zijn en voorbijgangers niet beseffen dat ze geschiedenis onder hun voeten hebben. Vandaag: de plek waar de eerste vliegtuigpassagiers voet aan Belgische grond zetten [naar artikel]
9. Gaat echt iedereen wandelen? Sara Leemans (30) schetst satirisch portret van 3 typische Vlamingen: “Steve en Kaat wandelen niet, ze ‘haaijken’” (29/11/2020 - Het Laatste Nieuws)
Sara Leemans van het Instagramaccount ‘Dansaertvlamingen’ steekt de draak met de hippe bewoners van en rond de Brusselse Dansaertstraat. En elke week pleegt ze een satirisch stukje over de Vlaming in NINA. Het thema van deze week: hoe beleeft de fermette-Vlaming, de doorsnee Vlaming en de Dansaertvlaming zijn nu zo geliefde wandelweekend? [naar artikel]
10. Het eerste busongeval dat Vlaanderen schokte: “Een onvoorstelbaar lawaai. Mijn vrienden waren op slag dood” (17/08/2019 - Het Nieuwsblad)
Lang vóór Sierre greep een ander busongeval heel het land aan. Dit weekend is het zestig jaar geleden dat een autocar vol Vlaamse school- en Chirojongens crashte, op de terugweg vanuit Tirol. Zeven inzittenden stierven. Jean De Wachter (76) kroop uit het wrak met een kleine kras op zijn linkerhand, en een grote op zijn ziel. “Elk jaar opnieuw, als 18 augustus eraan komt, krijg ik het moeilijk.” [naar artikel]
