Het wordt hun eerste Kerstmis in België, zowel voor Olena (33) en haar dochters Arina (14) en Zlata (4), als voor Iryna (39) en haar dochter Viktoriia (12). Olena vluchtte in maart vanuit Kyiv naar Zandhoven. Een maand later sneuvelde haar man Yuri (35) in de Donbas. Iryna en Viktoriia verblijven bij een gastgezin in Zoersel. Een gesprek over het gemis, maar ook over de grote verschillen in eindejaarsfeesten tussen België en Oekraïne. Hun grootste wens voor 2023? “Blijf Oekraïne alstublieft steunen.” [naar artikel]
Iryna en haar zesjarige dochter verblijven bij een gastgezin in Tielt-Winge. Ze zaten dagenlang in hun auto om vanuit Lviv naar ons land te geraken. Voor Iryna was het een moeilijke beslissing, ze wilde haar land helpen, maar ze is zwanger. Haar man is achtergebleven om te vechten, net zoals in vele gezinnen. 13.282 Oekraïners zijn intussen geregistreerd in ons land, amper 15 procent is man, 46 procent is vrouw en 39 procent is nog kind. Iryna wil zo snel mogelijk terug naar huis. “In september moet ik bevallen en dat wil ik graag in Oekraïne doen”, vertelt ze heel emotioneel. [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odesa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (bijna 5) naar België. Ze wacht geduldig tot ze hier iets kan huren. België voelt al als thuis, schrijft ze, al zijn in haar hoofd de raketten in Odesa nooit echt veraf. [naar artikel]
Twee jaar na de inval in Oekraïne heeft ruim één op de drie Oekraïense vluchtelingen in ons land tijdelijk een job gevonden. Iryna Sakhanda werkt bij Pfizer in Puurs, tot ieders tevredenheid. “Mijn collega’s steunen mij erg. En door mij te focussen op mijn job, hoef ik minder aan de oorlog te denken.” [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (bijna 5) naar België, haar moeder en broer bleven achter. Vera dacht na enkele weken te kunnen terugkeren, maar dat is ijdele hoop. “Het is alsof de pauzeknop is ingedrukt: mijn soep staat er nog gewoon in mijn frigo.” [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (5) naar België. Momenteel zijn ze samen op reis voor haar werk. “In België zou ik toch maar zitten wachten naast de brievenbus. Want mijn papieren zijn nog altijd niet in orde.” [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (bijna 5) naar België. Ze boft op onze sociale dienst en wacht geduldig tot ze hier iets kan huren. België voelt al als thuis, schrijft ze, al zijn in haar hoofd de raketten in Odessa nooit echt veraf. [naar artikel]
Onze twee journalisten Greg Van Roosbroeck en Jeroen Hanselaer zijn vertrokken richting de Poolse grens vanuit het Oekraïense dorpje Lanchyn, dicht bij de stad Lviv, waar ze een reportage maakten over de inwoners die massaal naar België vluchten. [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (bijna 5) naar België, haar moeder en broer bleven achter. Deze week spendeert ze met haar zieke zoontje in bed, en geniet ze van de weinige kleine dingen die haar nog aan haar thuisland verbinden. “Ik kan over de toekomst nadenken en dat lijkt een nieuw soort statussymbool. Al wie in Oekraïne leeft, kan geen plannen maken.” [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odesa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (bijna 5) naar België. Vorig weekend vuurde Rusland raketten af op haar stad, met minstens zeven doden, onder wie een mama met haar baby. “Ik ween uit machteloosheid, en uit angst.” [naar artikel]
In de Oekraïense voorstad Boetsja ging Anastasia Alekseyuk (29) door de hel. Ze zag er hoe woedende Russen deur aan deur terreur zaaiden en moest vluchten voor de bommen en het artilleriegeschut. Intussen verblijft Anastasia bijna zes maanden in België, maar haar situatie is er amper op verbeterd. Ze is in Wit-Rusland geboren en beschikt dus niet over dezelfde rechten als Oekraïners. “In Boetsja ging ik door de hel. Ik dacht dat ik in België eindelijk veilig zou zijn en een nieuw leven zou kunnen starten, maar de uitzichtloosheid is hier ondraaglijk.” [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (bijna 5) naar België, haar moeder en broer bleven achter. Voor Vera breken moeilijke keuzes aan, nu ze via een vriend een job in Brussel kreeg aangeboden. “Blijf ik in België? Blijf ik in Brussel? Of wil ik over enige tijd terugkeren? Het is een dialoog die ik met mezelf moet voeren.” [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (5) naar België. Momenteel zijn ze samen op reis voor haar werk. “Nu we bijna terugkeren, vraagt David soms of we naar Odessa gaan. En dan leg ik uit dat het Brussel wordt. Het voelt steeds meer aan als thuis.” [naar artikel]
Twee jaar na de inval in Oekraïne zijn sommige Oekraïense jongens in België (bijna) oud genoeg om als vrijwilliger in het leger te gaan. Denken ze weleens aan terugkeren? “Ik weet niet eens hoe ik een wapen moet vasthouden.” [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (5) naar België. Vandaag neemt ze afscheid van ons, zij het een beetje in mineur. “Mijn A-kaart is nog altijd niet in orde. Mijn bankrekening, ons appartement, de job die ik heb gevonden: alles staat voorlopig on hold.” [naar artikel]
Anderhalf jaar na het begin van de oorlog zijn het nog steeds de Oekraïners die op onze grootste sympathie kunnen rekenen. Maar wat met de Russen die in België wonen? Voelen zij zich geviseerd? En wat denken ze zelf over het conflict? “Het is verschrikkelijk”, zegt Dasha Shcherbak die in Moskou geboren werd en bij haar thuis in Dilbeek een Oekraïens meisje opvangt dat vluchtte voor de oorlog. [naar artikel]
Fotograaf Franky Verdickt trok naar de Pools-Oekraïense grens, waar hij samen met Knack-journalist Jeroen Zuallaert sprak met Oekraïense vluchtelingen, en naar Lviv in West-Oekraïne. In en rond het treinstation van Lviv maakte hij deze beelden, van Oekraïeners die hun land ontvluchten voor het oorlogsgeweld. [naar artikel]
Anderhalf jaar na het begin van de oorlog zijn het nog steeds de Oekraïners die op onze grootste sympathie kunnen rekenen. Maar wat met de Russen die in België wonen? Voelen zij zich geviseerd? En wat denken ze zelf over het conflict? “Het is verschrikkelijk”, zegt Dasha Shcherbak die in Moskou geboren werd en bij haar thuis in Dilbeek een Oekraïens meisje opvangt dat vluchtte voor de oorlog. [naar artikel]
Bij voetbalclub Lindelhoeven VV (tweede provinciale B) debuteerde vorig weekend een ex-prof (33) uit... Egypte. “Ik vluchtte uit Oekraïne om uiteindelijk in België de vrouw van mijn leven te treffen”, vertelt Abdelrhman Adel Abdalla, roepnaam Hanoly. [naar artikel]
Elke morgen kijkt Iryna Venediktova (43) op haar gsm naar de foto van een Oekraïens jongetje, dat de Russen doodschoten. De ouders namen zijn lijkje op hun 350 kilometer verre vlucht mee om het in vredige grond te kunnen begraven. “Die foto, dat verhaal motiveert me om door te gaan”, zegt Iryna Venediktova, de Oekraïense procureur-generaal die de oorlogsmisdaden in haar land registreert. [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (5) naar België. Hij viert deze week zijn verjaardag en amuseert zich rot. Voor Vera is het feest een reden om te beseffen dat ze nog altijd niet thuis is, bij haar geliefden, al staat de oorlog als het ware op pauze. “Ik realiseer me steeds meer dat het leven dat David en ik zullen leiden, een ander zal zijn dan we voor ogen hadden.” [naar artikel]
Voor kandidaten zijn er verschillende redenen om mee te doen aan Miss België. Maar de Deurnese Julia Kultchinova (17) heeft nog een extra drijfveer: positief nieuws sturen naar Oekraïne, waar haar mama vandaan komt. “Gelukkig hebben we niemand verloren in de oorlog, maar we zijn wel ongerust over onze familie daar”, zegt ze. [naar artikel]
Vera Gruzova (34) is een alleenstaande mama en mindfulnesstrainer uit het Oekraïense Odessa. Begin maart vluchtte ze met haar zoontje David (5) naar België. Momenteel zijn ze samen op reis voor haar werk. “Nu we bijna terugkeren, vraagt David soms of we naar Odesa gaan. En dan leg ik uit dat het Brussel wordt. Het voelt steeds meer aan als thuis.” [naar artikel]
Zaterdagavond stond hij in de buitenwijken van Lviv de VTM-kijker te informeren. Zondag racete hij naar de Pools-Oekraïense grens om verslag te doen over duizenden Oekraïners die 28 km lang bumper aan bumper stilstaan richting veiligheid. “Zelf weet ik nog niet wanneer ik Oekraïne verlaat”, zegt Robin Ramaekers, VTM-journalist met Zonhovense roots. [naar artikel]
Op 10 maart kwam ze met haar dochter Scarlett (10) aan in Hasselt. Amper een week later start de Oekraïense vluchteling Iryna Bogachuk (33) als tattoo artist bij The Hive in Hasselt. “Het moest zo zijn”, glimlacht ze. [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.