"Ik reik jullie mijn hand met de kracht van vergiffenis", met die beklijvende woorden heeft ex-profbasketspeler Sebastien Bellin de terreurbeschuldigden van 22 maart 2016 aangesproken op het assisenproces. Bellin raakte destijds zwaargewond bij de tweede explosie op de luchthaven van Zaventem. Sindsdien gaat hij met een handicap door het leven. [naar artikel]
“Ik wil de beschuldigden zeggen dat ik hen vergeef, om zo de bladzijde te kunnen omslaan.” Dat zei één van de getuigen op het proces van de terreuraanslagen. De vrouw werkte op 22 maart 2016 in een Exki-restaurant op Brussels Airport. Ze raakte die dag haar vertrouwen in andere mensen kwijt en wil haar leven nu terug in handen nemen, vertelde ze. [naar artikel]
Met een indrukwekkende getuigenis heeft voormalig profbasketter Sebastien Bellin (45) de hele Brusselse assisenzaal diep geraakt. Hij bracht een boodschap van liefde en vergeving. Zelfs toen hij zich tot de beschuldigden richtte. “Ik steek mijn hand uit. Ook voor jullie kan dat de eerste stap naar genezing zijn.” [naar artikel]
Met een indrukwekkende getuigenis heeft voormalig profbasketter Sebastien Bellin (45) de hele Brusselse assisenzaal diep geraakt. Hij bracht een boodschap van liefde en vergeving. Zelfs toen hij zich tot de beschuldigden richtte. “Ik steek mijn hand uit. Ook voor jullie kan dat de eerste stap naar genezing zijn.” [naar artikel]
Sébastien Bellin (44), gehandicapt voor het leven, heeft de terroristen van Zaventem vergiffenis geschonken. ‘Het is voor mij de enige manier om helemaal te genezen van haat en wreedheid.’ [naar artikel]
“Als die glazen box blijft staan, dan kom ik niet meer terug.” Bilal El Makhoukhi, een van de drie beschuldigden die gisteren wél in de assisenzaal bleef, was duidelijk. En hij is niet alleen. De beschuldigden weigeren in de box te gaan zitten. De voorzitter van het terreurproces staat dus voor een moeilijke keuze: plooien voor de kritiek van de beschuldigden en de glazen kooien drastisch aanpassen, of het risico lopen dat het hele proces een maat voor niets wordt, zonder beschuldigden en zonder antwoorden. [naar artikel]
“Als die glazen box blijft staan, dan kom ik niet meer terug.” Bilal El Makhoukhi, een van de drie beschuldigden die gisteren wél in de assisenzaal bleef, was duidelijk. En hij is niet alleen. De beschuldigden weigeren in de box te gaan zitten. De voorzitter van het terreurproces staat dus voor een moeilijke keuze: plooien voor de kritiek van de beschuldigden en de glazen kooien drastisch aanpassen, of het risico lopen dat het hele proces een maat voor niets wordt, zonder beschuldigden en zonder antwoorden. [naar artikel]
© 2016 - 2023. DeKrantenkoppen.be - Disclaimer. Privacy Policy.