Psychiater Dirk De Wachter (63) heeft een nieuw boek uit, maar veel belangrijker: het gaat weer goed met hem. Hij is moe, dat wel. En het energiepeil kan beter. Maar twee jaar na de diagnose die hem trof als een natte dweil in de nek lijkt - en hij zegt het voorzichtig, líjkt - er geen kanker meer in z’n lijf te zitten. “En zelfs al komt het terug”, zegt hij in een lang gesprek, “ik ben nog niet direct dood. Dat ik nog een aantal jaren kan verder gaan: daar reken ik wel op.” [naar artikel]

Psychiater Dirk De Wachter (63) heeft een nieuw boek uit, maar veel belangrijker: het gaat weer goed met hem. Hij is moe, dat wel. En het energiepeil kan beter. Maar twee jaar na de diagnose die hem trof als een natte dweil in de nek lijkt - en hij zegt het voorzichtig, líjkt - er geen kanker meer in z’n lijf te zitten. “En zelfs al komt het terug”, zegt hij in een lang gesprek, “ik ben nog niet direct dood. Dat ik nog een aantal jaren kan verder gaan: daar reken ik wel op.” [naar artikel]

Het jaar eindigt voor psychiater Dirk De Wachter (61) slechter dan het begon. Hij had zich goed gevoeld, geen vuiltje aan de lucht. Maar toen kwam, afgelopen zomer, plots de kankerdiagnose. De behandeling is bezig en de prognose niet te best, toch is de professor hoopvol. “Mijn kleindochter is vijftien maanden, ik zou haar graag in het eerste studiejaar naar school brengen. De wetenschap is daar twijfelachtig over, maar we gaan ervoor.” [naar artikel]

"Binnen 4 jaar heb ik meer kans om dood te zijn dan om nog te leven. Maar ik ga natuurlijk ten volle voor die 40% overlevingskans: ze gaan mij niet hebben." Aan het woord is psychiater en hoogleraar Dirk De Wachter. Met Friedl' Lesage had hij vanochtend in "Touché" op Radio 1 een openhartig gesprek over kanker, het belang van menselijke nabijheid en troost en de dood. [naar artikel]

Dat we hem op een dag z'n eigen vragen zouden voorleggen: nee, dat had Dirk De Wachter niet zien aankomen. Bij deze. Vier keer zal hij het in z’n antwoorden over ‘chance’ hebben: het ongelooflijk grote geluk dat hij had om bij z'n geboorte een goed lotje te trekken. “Er zijn in het leven maar twee dingen waar ik echt voor gekózen heb. Mijn job als psychiater. En mijn vrouw. Ik ben zwaar voor haar gegaan.” [naar artikel]

Een lezing via livestream in plaats van een volgepakte zaal? Doorwinterde keynotesprekers krijgen er koude rillingen van. En toch is er een betalend publiek voor te vinden. Duizenden mensen kijken straks online naar Dirk De Wachter of Rutger Bregman. [naar artikel]

Al van lang voor corona leeft Regi Penxten in een bubbel. Zijn daarin toegelaten: slechts een handvol mensen, onder de strikte voorwaarde dat ze positief zijn. De anderen mogen gaan. “Ik scherm me af van de grote boze buitenwereld — niet goed, ik weet het wel. Maar ik doe het nu al m’n hele leven en het werkt voor mij.” [naar artikel]

Soms kan het leven ook gewoon meevallen. Dat ondervond ook de Britse familie Davies. Nadat moeder Sonia op vakantie in Florida te horen kreeg dat ze kankervrij was, besloot ze om haar geluk te beproeven met een lotje van de loterij. En plots was het gezin 61 miljoen pond rijker. [naar artikel]

De Amerikaanse zusjes Rheann Franklin (8), Ainsley Peters (6) en Rylie Hughey (5) waren doodziek toen zij voor het eerst op de foto werden gezet [naar artikel]