Net voordat Hardy op zijn assisenproces in Tongeren het laatste woord kreeg vroeg hij nog een plaspauze. Zijn grootste bekommernis is dat hij eigenlijk nooit meer in de gevangenis wil zitten. “Ik zal de mensen maximaal proberen vergoeden, maar stuur me alstublieft niet terug naar de gevangenis.” [naar artikel]

In plaats van zijn spijt te betuigen, ratelde Renaud Hardy in zijn laatste woord over de slechte omstandigheden in de gevangenis, complotten tegen hem, en de slechte behandeling die hij kreeg in alle gevangenissen. “In Merksplas had ik een bed dat doorzakte, geen stoel, geen schrijfgerief, niets. In Sint-Gillis had ik niet eens een rollator. Ik zat er dag en nacht op een stoel, veertien dagen lang. Ik zat ook eens zonder pillen en ik kan niet zonder pillen. Of ze bonkten voortdurend op mijn deur zeven weken lang en lachten mij uit.” [naar artikel]

Dieven hebben toegeslagen op de terreinen van wijndomein Valke Vleug aan de Achterheide in Liezele (Puurs-Sint-Amands). Niet alleen gereedschap namen ze mee, ze gingen ook de aan de haal met enkele tientallen liter wijn. “Onze eerste wijn die van de Liezelse wijngaarden kwam”, zucht wijnbouwer Pieter Raeymaekers. [naar artikel]

Dat de taliban opnieuw de macht hebben gegrepen in Afghanistan, is vooral voor vrouwen en meisjes erg verontrustend. Sommige vrouwen protesteren, maar de meeste zijn vooral erg bang dat hun rechten weer op grove wijze met de voeten zullen worden getreden. Die angst werd gisteren tastbaar aan het einde van de persconferentie van NAVO-baas Jens Stoltenberg. Een Afghaanse journaliste smeekte hem in tranen om de taliban niet te erkennen. [naar artikel]

Gewapend met een aardappelmesje, een kap over het hoofd en mondmasker op zijn gezicht: zo trok J.A. begin februari naar bakkerij Diemas in Koksijde. Op zoek naar geld drong hij de zaak binnen en bedreigde hij verkoopster Wendy. De gewapende overval liep evenwel niet zoals gepland, want de bakkerin bleek dapperder dan verwacht. Nu hangt de veertiger 18 maanden cel boven het hoofd, ondanks een smeekbede. “Hij was zélf vaste klant in die bakkerij ...” [naar artikel]

Nog geen kleine maand zijn hun zonnebloemvelden open voor bezoekers, maar ondertussen hebben de eigenaars van de Stoke Fruit Farm al meer dan zes incidenten gehad waarbij vrouwen uit de kleren gaan voor een fotoshoot. Maar dat Sam Wilson en zijn zus Nette Petley, eigenaars van de kwekerij, zoveel ijverige bezoekers zouden hebben, hadden ze niet verwacht. Daarom moesten ze noodgedwongen een oproep verspreiden. “Houd alstublieft je kleren aan tussen de zonnebloemen”, klinkt het. [naar artikel]

Een vriendin van Renaud Hardy vertelde vandaag in de Tongerse assisenzaal dat hij haar recent nog vanuit de gevangenis gebeld had, om hem tijdens haar getuigenis niet in een slecht daglicht te stellen. Hardy had het telefoonnummer van de 55-jarige Els H. in het dossier teruggevonden. Eenmaal schreef hij Els ook een brief, waarin Hardy […] [naar artikel]

Op het assisenproces in Tongeren tegen Renaud Hardy heeft de advocaat van de verdediging zijn eindpleidooi gehouden. Hij vindt dat Renaud Hardy ontoerekeningsvatbaar is en geïnterneerd moet worden, omdat hij volgens de advocaat aan een impulscontrolestoornis lijdt door de Parkinsonmedicatie die hij neemt. [naar artikel]

In plaats van zijn spijt te betuigen, ratelde Renaud Hardy in zijn laatste woord over de slechte omstandigheden in de gevangenis, complotten tegen hem, en de slechte behandeling die hij kreeg in alle gevangenissen. “In Merksplas had ik een bed dat doorzakte, geen stoel, geen schrijfgerief, niets. In Sint-Gillis had ik niet eens een rollator. Ik zat er dag en nacht op een stoel, veertien dagen lang. Ik zat ook eens zonder pillen en ik kan niet zonder pillen. Of ze bonkten voortdurend op mijn deur zeven weken lang en lachten mij uit.” [naar artikel]

“We leven mogelijk onze laatste dagen, onze laatste uren.” Dat heeft een Oekraïense officier in de belegerde stad Marioepol gezegd op Facebook. Hij riep de internationale gemeenschap op om hen te redden. [naar artikel]