Veel woonzorgcentra verhogen hun prijzen vanaf 1 mei. Ze doen dat omdat de Vlaamse regering hen toelaat om dit jaar twee keer te indexeren. Daardoor zien heel wat bejaarden de factuur tot 200 euro stijgen. “Dat het leven duurder wordt, kan u de regering niet verwijten", schrijft onderzoeksjournalist Jeroen Bossaert. “Dat ze die stijgende levenskost voor de zwaksten momenteel niet compenseert, is wel laakbaar.” [naar artikel]

Het is dan toch de regering-De Croo, niet de regering-Vandenbroucke. Meer dan zijn voltallige regeringsploeg geniet Alexander De Croo het vertrouwen bij de burger, blijkt uit de Grote Peiling van ‘Het Laatste Nieuws’, VTM Nieuws, RTL en ‘Le Soir’. De premier van het land, maar vooral le premier in Vlaanderen. In Brussel en Wallonië is hij le deuxième: alleen zijn voorgangster Sophie Wilmès is er populairder. In alle landsdelen zo scoren? Noch Charles Michel noch Elio Di Rupo deed beter. ‘De Croo met twee nullen’, pleegt zijn vader Herman weleens te zeggen. Maar als een dubbele nul ziet het land Alexander De Croo vooralsnog niet. [naar artikel]

Zo fier als een gieter. Als u een beeld nodig hebt bij die uitdrukking, dan moest u gisteren Jan Jambon zien toen hij het zorgakkoord van zijn Vlaamse regering toelichtte. Geen eenmalige premie of een cheque, maar een structurele loonsverhoging van 6%. En dat al vanaf 1 januari. Driewerf hoera! De Vlaamse regering gaf gisteren niet alleen het zorgpersoneel een duwtje in de rug, ook haar eigen personeel. [naar artikel]

Het lijkt soms alsof iedereen die zegt dat hij het moeilijk heeft, geld krijgt van de Vlaamse regering. Het is te zeggen: als het gaat om ondernemers, bedrijven of werkende mensen. Voor die groep steekt het niet op een miljoen. De Vlaamse regering is graag de redder in nood. En toegegeven: ze heeft tijdens de coronacrisis ook een aantal goede - zij het soms ook nogal gulle - maatregelen genomen. [naar artikel]

Het nieuwe regeringsplan voor het openbaar vervoer roept veel vragen op bij TreinTramBus. “Vlaanderen wil dan wel dat mensen van de auto op het openbaar vervoer overstappen, maar dat mag kennelijk niks kosten”, zegt Peter Meukens van TreinTramBus. [naar artikel]

Van 135 euro naar 311 euro per maand voor energie. Van 140 euro naar 352 euro per maand. Een verdubbelde stroomfactuur legden enkele Vlamingen in deze krant op tafel. Dat is véél geld voor een basisbehoefte. Te veel geld. En daar blijft het niet bij. De hogere energieprijs heeft tentakels die de burger verder raakt dan de maandelijkse afrekening. [naar artikel]

Jan Jambon (N-VA) heeft zijn uitbolweek vlak voor de kerstvakantie pedagogisch aangepakt. Hij dook onder water, werkte zich communicatief niet meer in de problemen en zaagde twee dikke planken door: het terugdringen van stikstof en de bouwshift waarbij we de schaarse open ruimte behouden. Hij kon niet anders. Sterke Jan was intussen verworden tot sterkte, Jan. De martelaar van het Martelarenplein. Un parfum de crise? Het werd door Jambon zelf en de top van de Vlaamse regering niet eens ontkend in de pers. [naar artikel]

Het mestactieplan van Zuhal Demir (N-VA) zorgt voor wrevel. Bij de boeren. Bij CD&V. Bij Open Vld. “Maar ook N-VA staat als partij voor een boerenkrijg”, schrijft politiek journaliste Isolde Van den Eynde. “De strijd voor de natuur van Demir komt stilaan op ramkoers met het conservatieve dna van de partij. Het platteland, waar de Vlaming werkt, spaart en huivert van al te veel betutteling. Ook voor N-VA geldt: boer, let op uw ganzen.” [naar artikel]

“Ooit vormden CD&V en N-VA een valentijnskartel, vandaag zijn ze in een vechtscheiding beland over het stikstofdossier dat misschien tien mensen grondig begrijpen”, schrijft politiek journaliste Isolde Van den Eynde. “De Vlaamse regering staat stilaan voor een Marrakesh-scenario. Een scenario waarin geen enkele partij een haarbreed wil toegeven. Een scenario waarin de perceptie de bovenhand neemt.” [naar artikel]

“Het kwakken en kopje-onder duwen in de Vlaamse regering maakte eindelijk en gelukkig plaats voor een zekere empathie voor elkaars eisen en een bewustwording dat de kinderopvang aan élke regeringspartij kleefde. En op dat vlak zet ze serieuze stappen. Maar het kerntakendebat is onvoldoende grondig gevoerd”, schrijft politiek journalist Isolde Van den Eynde. “Het geld groeit niet aan de bomen, maar wel voor wie zich een elektrische wagen kan permitteren.” [naar artikel]