“Ik heb mijn oom Jules en tante Jeanne niet vermoord”. Alinda Van der Cruysen (47) kon het niet duidelijk genoeg herhalen op haar assisenproces in Leuven. Dat ze daar nu zit, is in haar ogen het resultaat van speurders die zich blindstaren op één jeansbroek, en naar de roddels luisteren van wie haar niet goed gezind is. Al had ook de voorzitter soms moeite om haar soms bizarre uitleg te doorgronden. “Het kan zijn dat ik eens verteld heb dat ik ook heroïne gebruik. Maar dat verzon ik, omdat mensen mij met rust zouden laten op de wc.” [naar artikel]

Hij is 84, zij 77. Sinds donderdagavond zijn ze de ouders van een veroordeelde tweevoudig moordenares. Maar Antoon en Ivonne Van der Cruysen uit Brecht blijven als één blok achter hun enig kind staan. “Alinda doet niet anders dan schreien. Ze blijft maar zeggen dat ze het niet heeft gedaan.” Ze geloven haar. “Een deel van de jury heeft zich helaas vergist.” [naar artikel]

Sinds dinsdag is bezoek in de ziekenhuizen weer toegestaan. Dat was een verademing voor Andre (72), die zijn mondmasker liet zakken voor een kus... [naar artikel]

Sinds dinsdag is bezoek in de ziekenhuizen weer toegestaan. Dat was een verademing voor Andre (72), die zijn mondmasker liet zakken voor een kus... [naar artikel]

Al bijna dertig jaar is de moord op de bejaarde zetelbekleder ­Jules Bogaerts en zijn vrouw Jeanne Jacobs uit Tienen een raadsel. Maar nu meent het Leuvense gerecht dat ze na al die tijd de moordenaar ontmaskerd hebben, dankzij een jeansbroek. Ze zijn ervan overtuigd dat Alinda Van der Cruysen (47), een achternichtje van het koppel, als tiener de dubbele moord pleegde. De vrouw wil volgende week haar onschuld aantonen voor de assisenjury: “Die broek past me niet eens.” [naar artikel]

Morgen begint voor het assisenhof van Vlaams-Brabant het proces tegen Alinda Van der Cruysen (47). De vrouw uit Schoten staat terecht voor een gruwelijke dubbele moord uit 1991, nu 29 jaar geleden. De slachtoffers waren een neef van haar grootmoeder en diens vrouw. Van der Cruysen zegt van niks te weten. Heeft een proces na al die tijd nog zin? Dat zal de komende week in Leuven leren. [naar artikel]

In het Leuvense assisenhof staat de 47-jarige Alinda Van der Cruysen deze week terecht voor de gruwelijke dubbele moord op twee bejaarde familieleden, 29 jaar geleden in Tienen. De Antwerpse was toen 18 jaar. “Een barbaarse marteling”, omschrijft de wetsarts de lijdensweg van Jules Bogaerts (81) en Jeannette Jacobs (78). Het was pas vier jaar geleden dat Van der Cruysen door nieuw DNA-onderzoek gelinkt kon worden aan de feiten. Het gerecht ging altijd uit van twee daders, maar een tweede verdachte werd nooit gevonden. [naar artikel]

“Ik was daar niet. Ik heb er niks mee te maken. Zeker weten.” Tot zover de verklaring van Alinda Van der Cruysen gisteren over de dubbele moord op Jules Bogaerts en diens Jeanne Jacobs, nu 29 jaar geleden. Dat viel te verwachten. Daarom duwde voorzitter Peter Hartoch vooral door op de vraag van tien miljoen. Hoe komt het DNA van beschuldigde op een Pepe-jeansbroek, waarop ook het bloed van de vermoorde Jules Bogaerts zit? Ook daarvoor heeft Van der Cruyssen een uitleg. Maar slechts een halve. [naar artikel]

‘Men vroeg mij waarom ik zo lang op de wc had gezeten. Ik zei: ‘Ik heb daar een shot gezet, is ’t nu goed?’ Soms is het simpeler om zoiets te zeggen.’ Op de eerste dag van haar proces bracht de van een dubbele gruwelmoord uit 1991 betichte Alinda V.d.C. (47) vooral zichzelf in de problemen. [naar artikel]

In het Leuvense assisenhof staat de 47-jarige Alinda Van der Cruysen deze week terecht voor de gruwelijke dubbele moord op twee bejaarde familieleden, 29 jaar geleden in Tienen. De Antwerpse was toen 18 jaar. “Een barbaarse marteling”, omschrijft de wetsarts de lijdensweg van Jules Bogaerts (81) en Jeannette Jacobs (78). Het was pas vier jaar geleden dat Van der Cruysen door nieuw DNA-onderzoek gelinkt kon worden aan de feiten. Het gerecht ging altijd uit van twee daders, maar een tweede verdachte werd nooit gevonden. [naar artikel]